De queeste naar pijnvrij borstvoeden!

Onze mooie zoon werd nu 3 maanden geleden geboren. Ik was gelijk overtuigd om borstvoeding te gaan geven, want wat is er nou mooier dan borstvoeding...na 2 maanden vond ik alles fijn, behalve het borstvoeden. Wat had ik een afschuwelijke pijn en hoe ouder hij werd hoe erger de pijn.

Omdat ik een volhouder ben wilde ik alles proberen voordat ik het op zou geven...de queeste begon:

Ik heb boeken, tijdschriften, internetfora en filmpjes afgestruind naar tips en van alles en nog wat zelf geprobeerd, maar niets hielp.

Dan maar een lactatiekundige laten komen, de beste uit de regio, werd er overal gezegd. We hebben samen bijna alles kunnen uitsluiten: mijn houding was goed, het aanleggen was goed, de hap was groot genoeg, een tepelhoedje werkte niet, biologic nursery hielp niet en zelfs na een spruwkuurtje (voor het geval dat) was de pijn niet over. Het enige dat de lactatiekundige had geconstateerd was misschien een kort tong en lipriempje, maar of de pijn daarvandaan kwam kon ze niet met zekerheid zeggen. Ze kon me helaas niet verder helpen.

Aangezien bijna alles was uitgesloten als oorzaak heb ik zelf informatie opgezocht over die lip en tongriempjes. Het blijkt vaker voor te komen en verrek ik blijk zelf ook korte riempjes te hebben. Zou dit dan de oorzaak zijn van de pijn bij het voeden? Helaas was er bij ons in de regio niemand die hier echt verstand van had en die de riempjes eventueel zou kunnen klieven...ik zou er een kno-arts naar kunnen laten kijken, maar wat heeft hij nou verstand van borstvoeden, hij kan niet aangeven of de pijn daadwerkelijk daar door komt. Daarbij had ik een verwijzing nodig van de huisarts en die was daar niet zo happig op.

Als laatste redmiddel heb ik contact gezocht met een online lactatiekundige die mij het adres heeft gegeven van een collega het dichtste bij mij in de buurt die de riempjes zou kunnen klieven. Wat bleek: de dichtstbijzijnde zat in het midden van het land, maar dat maakte mij niet zoveel uit. Ik wilde perse iemand met verstand van riempjes naar het probleem laten kijken, al was het maar om ook die mogelijke oorzaak uit te sluiten.

Dus ik daarheen en ja hoor gelijk bij de eerste aanblik zag ze het al: die riempjes zijn heel erg strak, het is zelfs een wonder dat hij nog genoeg voedsel eruit heeft weten te krijgen de afgelopen maanden. Ze stelde voor om het te klieven: ik dacht: doe maar, het kan in ieder geval geen kwaad, ze stelde me echt gerust. En het stelde ook weinig voor: binnen een seconde was het gebeurt, er kwam wat bloed vrij maar dat stopte al vrij snel en onze zoon huilde niet meer of minder dan bij het krijgen van een vaccinatie.

Direct daarna mocht ik aanleggen: jeetje mina, wat een verschil zeg. De echte scherpe pijn was direct weg! Hij moest wel een nieuwe drinktechniek aanleren, maar de volgende dag deed hij dat al perfect! Mijn tepels zijn nog wel 1 a 2 weken heel gevoelig geweest, maar dat is niets in vergelijking met de pijn die ik daarvoor had. Nu 3 weken na het knippen gaat het hartstikke goed. Geen pijn meer bij het drinken, niet onrustig aan de borst, niet meer trekken aan de tepel en meer plasluiers dan voorheen.

Ik ben zo blij dat ik zelf initiatief heb genomen om op zoek te gaan naar en oplossing en dat ik de oplossing heb kunnen vinden, maar wat een zoektocht was het. Helaas zijn vandaag de dag nog niet alle lactatiekundigen/verloskundigen op de hoogte van korte tong en/of lipriempjes.

Mijn advies is: heb je pijn bij het voeden en heb je alle mogelijke oorzaken kunnen uitsluiten, zoek dan een lactatiekundige op die hier specifiek verstand van heeft en die het eventueel ook direct zou kunnen knippen.

Zoek als het nodig is buiten je eigen regio, het is het zo waard!