8 jaar geleden
Het is zover, Wpd 2016
Wereld Prematurendag, onze dag Wat een werk, wat een genot, wat een noodzaak!!
Er zijn nu enkele maanden vertreken sinds mijn eerste blog op mamaplaats. Bij hrt schrijven van mijn eerste blog lag ik met een zwangerschapsduur van 33 weken in het ziekenhuis. Mijn vliezen waren gebroken en mijn avontuur begon! Niet veel later beviel ik van mijn kleine superheld!!
Vanaf dat moment is mijn leven compleet veranderd. Maar niet alleen negatief! Ik werd lid van een lotgenotengroep op Facebook. Een groep met allemaal ervaringsdeskundige, mensen die weten hoe wij ons voelde en echt begrip hadden! En dan bedoel ik ook echt begrip.. Over begrip mag ik niet echt klagen. Tot afgelopen januari had ook ik geen flauw benul.
Begrip begint namelijk bij bewustwording, als je niet weet wat zich afspeelt in de 'wereld' van de vroeggeboorte kun je ook geen begrip tonen.
In april werd ik gevraagd om onderdeel uit te gaan maken van Stichting Prematurendag, bestuurslid worden. Nog geen seconde heb ik daar over nagedacht. Ik was al om bij het horen van het hoofddoel van de stichting; het creëren van begrip en bewustwording! Vanaf dat moment ben ik me dus keihard aan het inzetten om dat doel te behalen.
En ik moet zeggen, dat lukt aardig. We hebben nog een enorme weg te gaan, maar het begin is gemaakt. Afgelopen zondag hebben We de kick-off gegeven voor de week van de vroeggeboorte. Een enorme flashmob om mensen dan echt eens mee te trekken in onze rollercoaster. Wat ben ik trots, zoveel sponsors, zo veel harde werkers en nog meer vrijwilligers om mee te helpen aan ons doel. De video wordt deze ochtend op onze Facebook pagina geplaatst.
Vandaag is het Wereld Prematurendag, een dag om allemaal even stil te staan bij al deze helden! Zij hebben voor hun thuiskomst al meer gestreden dan menig ander in en heel leven hoeft te strijden. Helaas zijn er ook kindjes die deze strijd niet hebben gehaald. Denk om 19u vanavond even allemaal aan hun! Steek een kaarsje aan of geef ze ander licht..
Er is geen kind zo aanwezig dan het kind dat wordt gemist!
Vandaag ga ik weer even terug naar de neonatologie waar Dean heeft gelegen. kleurplaten bregen voor het personee en de ouders die momenteel in deze rollercoaster zitten, maar ook muffins en balonnen brengen. Eventjes laten weten dat er aan ze wordt gedacht. Zo worden er door het hele land veel activiteiten gedaan.
Maar morgen ga ik vooral genieten van mijn Kids. Mijn kleine superheld en zijn grote zus, die in mijn ogen net zo'n grote heldin is. Het meeste begrip kwam namelijk van haar; mijn superstoere, lieve peuter!
