Het einde in zicht! of toch niet.....

Omdat het nu goed ging met jesslynn haar longen en geen zuurstof nodig had en helaas nog wat operaties gedaan moesten worden.. kwam daar de arts met het volgende nieuws.. de volgende operatie stond alweer gepland..

Jesslynn heeft heupluxatie En dysplasie aan beide heupen dit wil zeggen dat beide uit de kom zijn.. de operatie kon eventueel de week erop plaats vinden..

Dit zou een gesloten repositie worden.. onder narcose zouden je heupjes in de kom gezet worden en daarna zou je voor 12 weken een gipsbroek krijgen..

Aan de ene kant natuurlijk fijn dat het zo snel kon maar aan de andere kant ook weer balen.. net nu het zo goed ging en eigenlijk mee naar huis mocht kwam het volgende al weer.. maar helaas wisten we dat het eraan zat te komen en er zat niks anders op dan nog maar even wat langer af te wachten maar goed het einde was iig in zicht en dat was al heel wat!

Nu we het goede nieuws hadden gekregen dat jesslynn binnekort mee naar huis zou mogen.. vond de artsen ook wij het een goed idee om eerst een dagje op proef te doen.. om te kijken hoe dat ging en of wij nergens tegenaan lopen qua zorg oid zo gezegd zo gedaan..  ons meisje mocht mee naar huis voor een dagje.. zo blij maar toch ook gespannen.. wat als het niet goed ging.. wat als...wat als... 

Alles werd geregeld voor thuis (thuiszorg,de monitor, voedingspomp en sonde voeding spullen)

Gelukkig ging alles goed en hebben we die dag zo genoten van haar lekker thuis voor t eerst.. alles ging ook zonder problemen..

Net voordat we weer zouden aanrijden naar het ziekenhuis merkte ik dat Jesslynn erg warm aanvoelde en erg aan t zweten was ook was ze erg huilerig..

Temperatuur gemeten en ja hoor.. hoge koorts.....

Toen wij haar terug brachten om 20.00 dit gelijk doorgegeven aan de verpleging..

Jesslynn werd plots zieker en zieker.. ik voelde me zo schuldig.. wat had ik verkeerd gedaan?! 

Het bleek dat Jesslynn een blaasonsteking had en daar bovenop kreeg ze ook nog eens een darm infectie.. met na 2 dagen het gevolg dat ze uitgedroogd was... 

Ze kreeg een infuus in haar hoofdje, extra vocht en weer antibiotica.. 

Ons meisje die het zo goed deed was weer plots zo ziek.. er zat geen leven in..

Het deed zo veel pijn om weer te zien dat ze het zo zwaar had.. ik hoopte alleen maar dat ze zich gauw beter ging voelen

De operatie werd weer uitgesteld en we moesten maar weer afwachten hoelang het zou duren voor ze opknapte..