Het begin van onze nachtmerrie

 

Onze M is 3 weekjes thuis geweest na de ziekenhuisopname voor het stoppen met ademen tijdens zijn flesjes tot hij verkouden werd. Ik op donderdag naar de dokter die constateerde huisstofmijt en moest maar mijn woonkamer schoonmaken en dan ging het over.

 

Vrijdag avond werd M nog veel benauwder en wij naar de HAP. Daar constateerde de dokter een lichte rs virus mochten weer naar huis met een hoestdrankje en neusspoelen. Zaterdagochtend werd hij nog benauwder en s´middags zaten we weer in het ziekenhuis. Nu keek de arts alleen maar en we moesten direct naar de spoedeisende hulp. Daar werd M gesprayd en werd er een snot monster afgenomen omdat M nog maar 5 weekjes oud is hieruit bleek het rsvirus. De spray werkte helemaal niet en Mason werd weer opgenomen in het ziekenhuis.

 

Eenmaal op zijn kamertje kreeg hij een sonde en een zuurstofbrilletje zodat hij meer rust had en kon opknappen. Dag 5 zou het hoogtepunt moeten zijn en van woensdag gerekend zou dit zondag moeten zijn dus even geduld en het zou goed komen. Op zondag bleek uit de bloeduitslagen dat er nog maar weinig ruimte voor verslechtering te zijn. Als dit wel zou gebeuren dan moet M worden overplaatst naar het Sophia kinderziekenhuis om aan de volledige beademing te moeten op de Kinder ic. Zondagmiddag mocht hij heerlijk op schoot en leek echt op te knappen dus ik ging met een gerust hart naar huis en mijn man bleef bij M slapen voor de nacht.

 

Om 3 uur s´nachts kwam er toch een telefoontje uit het ziekenhuis M moet met spoed worden vervoerd naar het Sophia, ze moeten hem stabiel krijgen voor het transport dus ik oppas geregeld voor onze oudste zoon die net beginnende waterpokken kreeg en ik naar het ziekenhuis. Toen ik zijn kamertje binnen stapte begon onze nachtmerrie