Het begin van een lang verhaal
Ik ben bang. Bang wat jullie van me gaan denken, bang dat mensen mijn verhaal gaan herkennen (heel eerlijk zijn we niet geweest), bang dat ik ga worden veroordeeld maar vooral bang dat mensen me een slechte moeder zullen vinden. Ik worstel al een tijdje om mijn verhaal te doen en ik merk dat ik het moet afschrijven. Ook al reageert er niemand. Dat het er gewoon 'uit' is. Ik ga vertellen over ons 2e kind. De zwangerschap en hoe we hem verloren. Waarom we hebben gedaan wat we hebben gedaan. En ik hoop vooral dat jullie merken dat we het hebben gedaan uit liefde. Omdat we hem graag zagen en nog steeds...
Veetee
Lieve mama, jullie beslissing was erg dapper en ik wens jullie nog veel sterkte!