8 jaar geleden
Heimwee terug naar borstvoeding!
Zo maar ineens was het klaar... Geen borstvoeding meer. Geen intiem momentje met je dochter...
Zo maar ineens was het klaar... Onze dochter wilde geen borstvoeding meer. Ze was een nacht wezen logeren bij opa en oma. Wij gingen een 'kort' weekendje weg. 'Probeer maar of ze zo wil gaan slapen en mocht ze 's nachts wakker worden, geef haar dan maar wat anders', had ik gezegd.
Voorheen was het elke avond even een momentje voor ons tweeën. Als we samen lekker op bed gingen liggen wist ze al wat er ging gebeuren. Een intiem momentje waarbij onze al zo drukke dochter even tegen je aan kroelde. Even je vastpakte, je aankeek en zichtbaar genoot.
Maar na dat weekendje was het voorbij. Ze deed het goed en mijn omgeving stimuleerde me om de borstvoeding af te bouwen, want het was toch een last. Ik moest het doen en tsja ze kon toch best zonder? Dus we legden haar op bed en de nacht ging best goed. Ze vroeg er niet meer om.
Mijn momentje was weg. Zomaar... En nu bijna 1,5 maand later heb ik nog steeds een beetje heimwee naar dat intieme moment. Af en toe komt er nog wat melk uit mijn borsten en vraag ik me af of ik het niet zo weer op kan pakken. Maar waarvoor? Wat voor meerwaarde heeft het behalve dat ik dat moment misschien weer terug krijg?
Een ander argument is dat sinds ik geen borstvoeding meer geef ik binnen no-time weer 5 kilo zwaarder ben.. En helaas voor mij komt het er bij mijn buik aan, waardoor ik op mijn werk al weer eens de opmerking heb gekregen of ik een kindje verwacht... Tsja... als dat zo was kon ik trots zijn op mijn buik, maar dat is helaas niet zo!
Bij de eerste lukte de borstvoeding niet. Bij de tweede gelukkig wel! Elke keer als iemand me vroeg hoe lang ik er mee door zou gaan, antwoordde ik: ik zie wel, zo lang ik het volhoudt. En ik heb het een jaar volgehouden. Maar nu mis ik het! Is dat raar?????
Annemiek2
Het is mij helaas niet gelukt om bv te geven maar ik begrijp je gemis wel. Ik vind het alleen maar heel knap dat je het een jaar hebt kunnen doen zeker omdat het bij je 1ste niet gelukt is. Het is wel jammer dat andere het als last zien maar ik denk dat als je het zo zag je zelf al lang gestopt zou zijn. Je mag het ook als compliment zien dat je dochter dat momentje niet meer nodig heeft. Dat ze zelfstandiger wordt. Blijkbaar kan ze heel goed slapen zonder. Niets is heerlijker om je kleintje tegen je aan te houden en te genieten van die intieme momentjes. Mijn zoontje is nog tot hij ruim 1 jaar was vlak voor ik ging slapen een flesje gekregen. Hij had het nodig kennelijk. Op een gegeven moment vond ik het genoeg en kreeg hij alleen maar water en toen was het snel over. Ook ik mis deze momentjes wel eens, zeker als ik in zijn bedje kijk en hem zo heerlijk zie slapen en mijn zoontje wordt volgende week 2. Het is dus helemaal niet gek dat je dit soort momentjes mist.
Janskenl
Dat is helemaal niet raar! Ik mis het nu nog steeds wel eens...ik ben begin feb gestopt (en er komt nu nog steeds melk uit...) het is zoiets bijzonders. Een momentje tussen jou en je kindje...zo speciaal! Zeker omdat je zo ineens gestopt bent is het even wennen....probeer te nagenieten van de herinneringen en van de extra vrijheid die je nu hebt :-) liefs!