Gerechtigheid! Eindelijk!

Ppf jeetje

Heb even een paar dagen ‘rust’ genomen.. alles verwerken, alles op een rij zetten.. maar vooral bekijken wat we nog kunnen doen.

Dat we zwaar teleurgesteld zijn in het Ziekenhuis is wel duidelijk, ik heb nav onze ervaring toch nog contact gehad met een klachtenfunctionaris.. ik moest mn verhaal kwijt.. mn moeder ook.. wat een nare ervaring was dat.

In tussentijd heb ik contact gehad met het cb over het verdwenen balletje.. zij wilden graag dat we langskomen.. ik heb ingestemd omdat ik wel ‘moet’, niet omdat ik wil.. gelukkig hebben we ook een fijne huisarts die met ons mee denkt, en we mogen op spreekuur komen bij hem zodat we dit ‘probleem’ met hem kunnen oppakken. Na alle ellende rondom het cb lijkt het me vrij logisch dat ik daar zo min mogelijk wil komen, en al helemaal geen vertrouwen in hun heb.

Maarja hoe nu verder?

Dat onze man reageerde op koemelk was dus duidelijk voor mij. En ik mag als ouder zijnde natuurlijk zelf bepalen wat ik wel en niet aan hem geef, dus de pepti voeding blijft.. jammer dat dit ten opzichte van andere voeding echt wel duur is, maarja ik heb er elke cent voor over. Ik heb daarop contact opgenomen met een dieetist/lactatiedeskundige, hele kundige man met veel ervaring. Aan hem het hele verhaal verteld, en wat we graag zouden willen. Hij was gelukkig meedenkend en meelevend. Gaf ons aan dat als wij zeggen dat hij op koemelk reageerd dat hij daar geen bewijs voor nodig heeft van een ziekenhuis. Poff jeetje wat een verademing zeg! Gewoon een keer iemand die luisterd naar ons als ouders zijnde! We hebben een plan van aanpak gemaakt, ik heb schema’s ontvangen van wat wel en niet kan, qua koemelk is het puur etiketten lezen in de supermarkt, en zodra onze man de 10 maanden aantikt eens heel voorzichtig proberen weer te gaan introduceren. In tussentijd lekker doorgaan hoe we doorgaan, en onze man volgen wat ie nodig heeft.

Ook wilde hij voor ons een machtiging proberen aan te vragen voor de pepti voeding, kon het niet beloven dat het zou lukken, maar wie niet waagt wie niet wint.

En wat gebeurde er? Ik werd diezelfde middag gebeld door Sorgente, dat we de dag erna onze eerste levering pepti voeding zouden ontvangen en dat dit vergoed word door de zorgverzekeraar. Ik kon wel huilen van blijdschap, niet voor het geld.. niet voor mijn ‘gelijk’.. maar dat onze man krijgt wat ie nodig heeft en dat allemaal door de inzet van een man die ons als ouders serieus heeft genomen. Ik ben hem nu al eeuwig dankbaar.

De dag erna werd inderdaad de eerste doos met pepti geleverd. Het voelde even als een overwinning.. als ik zie hoe goed onze man het doet op deze voeding, en nu langzaam aan met vast voedsel steeds beter gaat smelt ik van binnen, ik ben zo trots op hem. Hoe goed hij het doet, zijn ontwikkeling en zijn groei. Tuurlijk huilt ie nog, tuurlijk istie soms nog onrustig, maar 85% van de tijd hebben wij een heerlijk vrolijk ventje van 7mnd in huis. En als ik dan zie hoe zn stoere zus met hem bezig is, en hoe hij opkijkt naar haar.. dan genieten wij intens van ons prachtige gezin!

Ik hoop vanaf nu meer ‘vrolijke’ post te kunnen schrijven.. dit is voor mij een grote uitlaatklep door alles van me af te kunnen schrijven. Ik wil jullie ook bedanken voor het lezen, het meeleven, de tips en reacties💙💖

Dit word allemaal ontzettend gewaardeerd

Dank jullie wel🌹

De vechtpartij van bijna 7mnd heeft ons veel energie gekost.. maar het was me elke vezel waard🥰

Tot snel💙💖