Gefeliciteerd & Gecondoleerd

25-04; in het ziekenhuis.Na ongeveer 3 uurtjes slapen werd ik om 6:30 uur wakker gemaakt want ik moest van de verpleegkundige naar de wc. Ik vond het doodeng maar gelukkig had ik weinig pijn. We keken nog even naar Vigo, die naast mijn bed in een waterbak lag. Door deze watermethode had het lichaam van Vigo weer een normale huidskleur gekregen en was zijn hoofdje wat ronder geworden. Aan de ene kant was het heel raar om je kindje in een waterbak te zien liggen maar in vergelijking met de nacht ervoor zag hij er heel mooi uit. Regelmatig kwamen er nog verpleegkundigen binnen die klaar waren met hun dienst en ons kwamen feliciteren en condoleren. 

Na het laatste papierwerk te hebben geregeld mochten we Vigo mee naar huis nemen. Thuis zou hij ook in het water moeten liggen omdat zijn huidje zo teer was dat er eigenlijk geen andere optie was. Uitvaartzorg Houvast (Echt een aanrader!) kwam ons ophalen in het ziekenhuis en met z'n 4en gingen we naar huis. Thuis werd Vigo in zijn slaapkamer in de waterbak gelegd en gedurende de dag kwam er familie nog even kijken. Ook Stichting Make A Memory kwam foto's maken waar we hele mooie foto's van hebben ontvangen. 

Maandag ochtend brachten we Vigo terug naar het ziekenhuis. We hadden ervoor gekozen om onderzoeken te laten doen om een eventuele doodsoorzaak te kunnen vinden. In eerste instantie wilden we dit niet doen omdat de kans dat hieruit iets komt maar heel klein is, maar omdat Vigo zo teer was konden we hem toch niet al die tijd thuis houden. In de tussentijd regelden we alles voor de crematie. 

Donderdag ochtend voor de crematie mochten we Vigo weer ophalen zodat we hem nog even mee naar huis konden nemen. Mijn moeder had nog snel baby kleertjes besteld in de allerkleinste maat, in de hoop dat ze deze bij Vigo aan zouden kunnen doen na de onderzoeken. Gelukkig hadden ze dit voor elkaar gekregen en lag Vigo er mooi bij in zijn pakje. We namen hem mee naar huis en hebben hem tussen ons in op de bank gezet en hebben een film gekeken. Gek eigenlijk hou vertrouwt het voelde om zo met z'n 3en op de bank te zitten. Om 10:30 kwam er een fotograaf die nog heel veel mooie foto's heeft gemaakt waar we met veel liefde naar terug kijken. 

Waar ik ontzettend dankbaar voor ben is de manier waarop Houvast ons heeft laten kijken naar wat Vigo ons gebracht heeft in de afgelopen 28 weken. Losstaand van het verdriet dat we nu hebben heeft de komst van Vigo ons ook heel veel mooie momenten gebracht.  Zijn slaapkamer hebben we in Lion King stijl gedaan, en ik ben geen mega fan van de Lion King maar hierdoor ben ik het nummer Hakuna Matata wel vaker gaan luisteren en zette ik het op als er stomme klusjes gedaan moesten worden. Samen zongen we dan luidkeels mee (vooral de Nederlandse versie vonden we hilarisch om mee te zingen). De hele crematie hebben we toen vormgegeven rondom het verhaal van de Lion King. We begonnen met "the circle of life", in de film laat Rafiki de pasgeboren Simba met trots aan iedereen zien, en dat is iets wat wij nu ook voelden; ontzettend veel trots. Maar wat hadden we hem over een paar maanden ook met trots willen laten zien aan iedereen... Daarna volgde Hakuna Matata waar we samen ook heel hard om gelachen hebben. We sloten af met "Can you feel the love tonight". Het plaatje was compleet. 

Tijdens het regelen van de crematie hebben wij alles kunnen doen wat we graag wilden doen. Het is misschien heel stom om dit te benoemen maar mijn vriend had een overlijdensverzekering. Dit is iets waar ik in ieder geval nooit over nagedacht heb om dit af te sluiten maar nu was het wel heel fijn. Hierdoor hebben we geen keuzes hoeven maken of we dingen nu wel of niet wilden doen, voor je kind wil je toch altijd het beste maar het zou toch wel een dubbele klap zijn als je vervolgens nog een dikke rekening op je deurmat krijgt! :(