7 jaar geleden
En toen opeens was er rust
Het was behoorlijk uitputten de eerste twee maanden met onze kleine dame in huis.
De overgang van 0 naar 1 kind vond ik zelf minder groot dan de overgang van 1 naar 2. Zosja had natuurlijk nog geen ritme en veel krampjes en om daarnaast een peuter te hebben is best pittig. Ik heb mijzelf regelmatig afgevraagd hoe andere moeders dat doen als beide kinderen tegelijkertijd aan het huilen waren en mijn aandacht nodig hadden.
Zosja is nu bijna 10 weken oud en sinds een week of twee is er opeens rust in huis. Wonderbaarlijk zijn de krampen en de mogelijke reflux opeens voorbij en sinds kort accepteert Zosja het zowaar om in haar eigen kamertje dutjes te doen in plaats van boven op mij. Soms doen ze zelfs dutjes tegelijkertijd en heb ik gewoon 1 a 2 uur even helemaal geen kind om op te letten. Dat is echt genieten.
Ik heb Zosja heel bewust getraind in het dutjes doen in haar eigen bedje. Eest begon het trainen met 's nachts slapen in haar eigen bedje naast ons in plaats van boven op ons en toen dat lukte ben ik begonnen met de dutjes. Dit was best moeilijk met een peuter erbij want Zosja accepteerde het niet direct en ik hou er niet van om Zosja lang te laten huilen. Daarom zat ik er het liefst bij om steeds weer haar speentje te geven wanneer ze die kwijt raakte en een aai over haar bol te kunnen geven. Dit waren wat vermoeiende dagen maar het werpt zijn vruchten nu langzamerhand af.
Dit is dag twee dat beide kindjes tegelijk lange dutjes doen in de middag en ik even tijd heb voor mijzelf. Hopelijk zet het door. Dan kan ik weer naar de volgende stap gaan, het doorslapen 's nachts. Wat zou het heerlijk zijn als dat ook lukt voordat ik over 2,5 maand weer moet gaan werken. Maar voor nu geniet ik volop van mijn twee kindjes die het zo goed doen.