en nu vieren we alweer jouw eerste verjaardag

Jemig wat vliegt de tijd, en oooo wat cliché maar o zo waar!
Het is zo bizar dat wij onszelf nu alweer een jaar ouders mogen noemen. Een jaar geleden vierde ik nog Koningsdag in het ziekenhuis, nouja vieren.... Ik was toen twee dagen eerder bevallen van onze dochter Mila. Na een 26 uur durende bevalling uiteindelijk een keizersnede en bleek ze een te korte navelstreng te hebben voor een natuurlijke bevalling.

Ongelooflijk wat is ons kind alweer groot, nauwelijks te bevatten hoe zo'n ontwikkeling in een jaar toch zo razendsnel plaats kan vinden. Een klein meisje dat nog volledig afhankelijk is tot een meisje dat nu al zo wijs is.

Lieve Mila

Waar ik toch een beetje op het woordje papa of mama hoopte, strijkt het woordje 'Woef' met de eer. Ja, wat wil je ook met een huis vol Franse bulletjes, je bent er helemaal gek van en je roept dan ook de hele dag 'woef' als er eentje voorbij loopt. Als je even de kans krijgt kruip je er gezellig bij in de bench en giert het uit van het lachen als je je bal steeds naar Meadow gooit. Gelukkig hebben we daar een prachtig filmpje van.

Je haartjes zijn mooi licht blond en beginnen te krullen in je nek, geen idee van wie je dat hebt want papa en ik hebben beide geen krullen. Papa heeft überhaupt geen haar meer op zijn hoofd, op zijn gezicht wel.

Je bent ontzettend ondernemend en we moeten je goed in de gaten houden, als je valt of je ergens tegen aan stoot, geef je geen kik en gaat vrolijk verder. Je snapt al wat we met nee bedoelen, alhoewel je het hierbij heeeel grappig vindt om dan alsnog te doen wat je eigenlijk niet mag. Je wijst van alles aan en zegt die of dat momenteel zit je steeds met je neus in de boeken. Het eerste gesloopte boek is een feit, je hebt de kaft er volledig afgetrokken.

Als de zon schijnt zitten we vaak even op het bankje in de voortuin. Jij kruipt dan over het pad en pakt alle kiezels op om ze weer terug te gooien daar waar ze horen. je friemelt aan de plantjes maar hebt niet meer de neiging om het in je mond te stoppen.

Waar je normaliter alle nachten doorsliep, wordt je nu wat vaker huilerig wakker. we komen dan bij je kijken en je kijkt ons dan even aan, we aaien je over je bolletje geven je een kus en je slaapt weer verder. Wellicht heb je dan nare dromen.

Het spelletje alles uit de box gooien is gelukkig ook aan zijn  einde gekomen. Je bent nu veel gerichter aan het onderzoeken en spelen en vermaakt je heel goed alleen. Maar als je daar genoeg van hebt dan laat je dat ook heel goed merken.

Je eet wat vaker met de pot mee, waar je de kant en klare potjes volledig op eet, kijk je mij bij mijn klaargemaakte eten soms verontwaardigd aan en spuugt dan je eten weer uit. Bedankt he!

We wachten nog steeds op je eerste tandje, al krijg je met je kaken ook heel wat kapot.

Je hebt gelukkig een gezond jaar achter de rug op een verkoudheidje na.

je bent niet eenkennig. De buren hebben je een keer in de avond uit bed gehaald omdat je huilde. Papa was werken en mama met de hond naar de cursus. Toen ik aan de deur kwam was je hartstikke vrolijk, de buurvrouw stond hier ook echt van te kijken want verder zie je ze soms alleen buiten voor een praatje. Het scheelt dat ze drie kinderen hebben en andere kinderen vindt jij ook heel interessant.

Langs meubels of achter een stoel aan of aan de hand loop je prima. Het losse stappen houdt bij een stapje op, je bedenkt je dan dat het op de knieën veel sneller gaat. Want ja, als jij iets ziet wat je wil hebben ben je er als de kippen bij. Voornamelijk met eten, je bent van de innemende gemeente zegt papa dan.

Als je in het badje zit vind je het heel normaal dat je er zelf weer uit klimt. Stil zitten is er niet echt bij, met eten ga je steeds in de stoel staan. je zet vervolgens je knie op tafel en wilt over tafel kruipen, ondernemend en ondeugend. je

Sinds de vakantie in Gran Canaria ging je niet meer vanzelf staan. Daar kon dat natuurlijk lekker met je blote voetjes op het gras en thuis was het niet zo mooi weer. Binnen in huis glijd je dan weg met je sokjes op het laminaat. Je trekt overigens steeds je sokken uit, ik geloof dat je ons wel wat duidelijk maakt. Het is soms alsof je ons gigantisch voor de gek houdt.

Met je verjaardag kreeg je een minions taart om aan te vallen, dit deed je met veel beleid en peuterde er mooi de cake uit. En toen hiep hiep hoeraaaa ....en je ging ineens staan voor de foto en gooide je armpjes in de lucht om vervolgens te applaudisseren. je bent een echte comédienne.