En dan komt het RS virus om de hoek kijken (14)

Liam doet het super, en zijn dan ook super gelukkig met z'n viertjes. Syd is dol op z'n broertje. Hij loopt nog steeds niet en dus gaan we op zoek naar een duo wandelwagen. Zo kan ik me tenminste ook voortbewegen als Roy weer werken is.

Liam is 4 weken oud en erg verkouden.. Ik begin meteen met neusspray. Na een paar dagen is er nog geen verbetering en bel ik s'avonds de HAP. Deze stellen mij gerust dat het heerst en dat ik gewoon door moet gaan met de neusspray en evt. bisolvon voor baby's. De volgende ochtend ga ik meteen de bisolvon halen en hoop dat het snel beter gaat.

s'Avonds lijkt het zelfs slechter te gaan en weer bel ik met de HAP. Ook nu krijg ik te horen dat ik me geen zorgen moet maken. De bisolvon heeft zeker 1 dag nodig om goed te werken. Ze zullen wel gelijk hebben denk ik. De volgende dag merk ik nog geen verbetering en besluit m'n eigen arts te bellen. Ook nu krijg ik te horen dat er vanalles heerst en dat ik gewoon verder moet gaan met de neusspray en Bisolvon. Het is vandaag Vrijdag, dus ik hoop dat ze gelijk hebben. Ik beloof mezelf het wat tijd te geven, de artsen weten toch wel wat ze doen.

Op zaterdag is alles nog steeds hetzelfde, maar wil niet weer meteen de HAP bellen dus ik kijk het ff aan. Zondagmorgen gaat het niet veel beter en Liam wil zelfs zijn fles niet meer drinken. Nu ben ik het zat zeg ik tegen Roy, en bel weer naar de HAP. Maar mevrouw, belt u nu alweer hoor ik aan de andere kant. Ja ik bel weer zeg ik, maar niet om me weer af te laten schepen. Ik wil vandaag een afspraak. ja maar mevrouw het is heel erg druk.... Kan me niet schelen zeg ik, of ik kan komen of ik ga wel naar de EHBO. Maar ik wil dat er vandaag een arts naar mijn kind kijkt. Opeens hoor ik een hele diepe zucht, Oke dan kom vanmiddag om 14.00 uur maar langs. Om 14.00 uur pas, vraag ik, het is nu pas 09.00 uur.. Graag of niet mevrouw. Dus stem ik toe met 14.00 uur,wat kan ik anders..

Als ik om 14.00 uur binnen kom bij de HAP is het volle bak daar, de wachtruimte puilt gewoon uit. Net als ik denk dat dit een hele lange zit gaat worden, hoor ik opeens ; Liam mag binnenkomen.. dat is dan weer een meevaller.

Ik loop naar binnen en er komt mij een wat oudere arts naar me toe. Hij geeft me een hand en zegt ; Zo, mevrouw maakt zich zorgen. Ik val haast om, waar haalt hij het gore lef vandaan. Maar ik ben hier maar voor 1 ding, zorgen dat mijn zoon beter gaat worden. Dus ik slik m'n woede weg en kijk hem aan,; ja, ik maak me inderdaad zorgen. Ik mag Liam uitkleden, en vrijwel meteen zegt hij ; ooh sorry mevrouw, ik zie het al. Kleed hem maar weer snel aan, en ik stuur u door naar de EHBO. Daar zal een kinderarts zich over Liam ontfermen. 

Waarom vraag ik, wat is er dan. Nou zegt hij, ik zie dat hij zijn borst erg intrekt als hij ademhaalt. Dat duid eigenlijk op een infectie in de luchtwegen.

Snel kleed ik Liam aan en rij met hem naar de EHBO. Daar aangekomen kan ik meteen doorlopen. De kinderarts staat binnen al op mij te wachten, en dan gaat het ineens snel. in een mum van tijd staan er verschillende artsen bij Liam, en ook krijgt hij een infuus. Na dik twee uur met hem bezig te zijn geweest komt de kinderarts naar ons toe (Roy is inmiddels ook al in het ziekenhuis) en zegt; We waren in het begin aardig aan het twijfelen of het het RS virus kan zijn, of een hersenvliesontsteking. Dit laatste weten we inmiddels zeker dat dat niet het geval is. We hebben net wat snot uit Liam z'n neus gezogen en gaan dit onderzoeken. Over 24 uur weten we dus of het het RS virus is of niet. EN zegt de kinderarts, U had geen dag later mogen komen mevrouw. Liam is heel erg verzwakt, nog een dag zonder hulp had hij niet gered.  TJEE dat was een harde klap zeg. Ik voel mijn woede opkomen (jegens de HAP), maar moet op dit moment even alleen aan Liam denken. hij is nu het belangrijkste.

Liam moet in het ziekenhuis blijven. Hij krijgt extra vocht via infuus en ligt aan de zuurstof. ook hebben ze een zonde ingebracht. Zo kan hij flink aansterken. Daar ligt ons mannetje dan, dood en doodziek.

Nu kan hij lekker aansterken. de eerste nacht blijf ik bij Liam en Roy is thuis bij Syd. Slapen doe ik niet veel. Ik kan alleen maar denken aan de zinnen "maar mevrouw, belt u nu alweer" en "zo, dus mevrouw maakt zich zorgen" Grrrrrr als ik er nu weer aan denk  ben ik weer om te ploffen.

De volgende dag ga ik me ff lekker thuis douchen en wat schone kleding halen voor Liam. Syd blijft vandaag lekker bij oma, dus kunnen wij er voor Liam zijn. De kinderarts komt ook weer langs, het is voor 90% zeker het RS virus. Liam blijft voorlopig sondevoeding krijgen zodat hij flink kan aansterken. Hij was zo uitgeput, dat hij zelfs niet meer huilde of at. Hij gebruikte alle energie die hij nog had om te blijven ademhalen. 

Na een paar dagen gaat het gelukkig de goede kant op met Liam. Hij mag van de zuurstof af, en we mogen langzaam gaan beginnen met een beetje flesvoeding. wat voelt dat dan weer fijn als je je ventje weer tegen je aan kan houden.

De volgende morgen mag ook de zonde eruit, Liam is genoeg aangesterkt om weer zelf te drinken en als alles goed blijft gaan mag hij snel weer naar huis. En ja 2 dagen later mag Liam mee naar huis... yeahhh wat een feest.

Vanaf die dag laat ik me ook NOOIT meer afschepen. Als mijn gevoel zegt dat er iets is, dan wil ik dat ze er naar kijken.

4 weken later heb ik ook een klacht ingediend tegen de HAP  helaas heb ik hier nooit meer iets van gehoord. ook heb ik een gesprek aangevraagd met mijn eigen huisarts, omdat de assistentes mij ook hebben afgescheept. Deze was heel begripvol en de assistente in kwestie heeft mij opgebeld en haar verontschuldigingen aangeboden.