Eindelijk strippen!! Of toch niet zo..

Eindelijk!! Dit was de dag waarop de verloskundige mij ging strippen. Aangezien ik een dochter al had en daar het strippen perfect bij gewerkt heeft kon ik mijn geluk met 41.3 weken niet op.

Ik moet zeggen dat het strippen deze keer veel meer pijn deed dan ik mij kon herinneren. Kon het verdragen maar het was even tanden bijten. De verloskundige zou in de middag nog een keer komen on mij nogmaals te strippen. Nou dat is even mooi vorige keer was 1 keer al genoeg. 

Om half 2 kwam de verloskundige nogmaals strippen. Hierna luisteren ze altijd even het hartje. En toen gebeurde het.. het hartje was plots heel langzaam.. ze keek me aan en tijdens een harde buik luisterde ze nogmaals. En weer gebeurde het. Zijn hartje eng langzaam.

Ik ga nu het ziekenhuis bellen en je neemt voor de zekerheid je tas mee. Het hoeft niets te zijn maar kan ook veel zijn. Zoveel onduidelijk onzekerheid en angst greep me aan. 

Of ik weer naar huis mocht of moest blijven of hoe het afloopt volgt volgende keer.