Eindelijk mijn handen vrij! Fijn! ....of toch niet?

Van alles heb ik geprobeerd. Wakker in bed leggen, slapend in bed leggen, op de bank leggen, speentje in, speentje uit, inbakeren.... niets had succes. Gevolg; ik zat de hele dag met mijn mannetje in mijn armen of in de draagzak. Dat was de enige manier waarop hij wilde slapen. Lastig, maar ook wel fijn. Want ik vind het heerlijk om met hem te knuffelen en lekker met een slapende baby op de bank is ook best ontspannend. Maar dit kan natuurlijk niet eeuwig blijven duren....

Vanaf volgende week moet de kleine naar de opvang en daar hebben ze natuurlijk geen tijd om de hele dag met hem in de armen te lopen. Om de overgang wat beter te laten verlopen dus toch maar weer aan het oefenen geslagen. En... wonder boven wonder gaat dat eigenlijk best goed. Natuurlijk lukt het nog lang niet altijd, maar soms slaapt onze knappe man al wel een half uur in zijn wagen of op de bank. Ik heb dus af en toe weer mijn handen vrij! Hoera!

Of toch niet? Ik moet toegeven dat ik er zelf best aan moet wennen om hem niet de hele tijd bij me te hebben. Soms ben ik stiekem blij als hij na een half uurtje begint te huilen en ik hem op kan pakken om hem te troosten en te knuffelen. Toch zetten we natuurlijk dapper door, want uiteindelijk is het voor ons allebei fijn als hij overdag ook gewoon zelf ergens kan slapen. Dat houd ik mezelf dan maar voor ;-)