Een week lang waren we echt even een gezin van 3

Een week lang mochten wij ons kleine meisje bij ons thuis hebben. Dit was de mooiste week, maar ook meest verdrietige week uit ons leven. Wat vonden wij het bijzonder dat het zo kon. Een wateropbaring en je kindje kan zo mooi blijven. Je kan haar vastpakken en knuffelen. 

De hele week wordt je geleefd, familie en vrienden komen langs om je te steunen. Ook vind iedereen het bijzonder dat ze ons kleine meisje mogen bewonderen. Het vasthouden en knuffelen houden we echt beperkt tot ons zelf. Ze is zo klein en kwetsbaar. 

We hebben ook in deze week nog mooie herrinneringen mogen maken. De fotograaf van stichting still kwam bij ons thuis om foto’s te maken. We hadden in mijn zwangerschap een buikbeeldje laten maken, en nu hebben wij een beeldje laten maken dat Pascal Vayèn in zijn handen vast heeft. Deze is op ware grootte gemaakt

De begrafenis onderneemster kwam nog een aantal keer langs om alles door te bespreken voor de uitvaart. De spreekster kwam ook langs om ons verhaal aan te horen, daarmee kon zij een mooi afscheid in elkaar zetten. Wat een super lieve mensen zijn dit! Zo meedenkend met ons, alles is naar onze wens gegaan.

Elke keer als wij het water moesten verschonen van Vayèn namen wij ook alle tijd om met haar te knuffelen. Vooral s’avonds als wij naar bed gingen namen we haar ook lekker mee naar boven en kon ze ook even in het grote bed liggen. Een kusje geven voor het slapen gaan en super lang knuffelen, elk stukje van ons kleine meisje bekijken en bewonderen. Honderden foto’s maken elk moment moest vast gelegd worden. Nu is het zo fijn om er op terug kijken. 

Dag voor dag ging voorbij, we kwamen steeds dichter bij het moment dat we echt afscheid moesten nemen van ons kleine meisje. Met de dag werd het moeilijker je weet toch waar je naar toe aan het werken bent. Op dinsdag merkte ik dat ik een beetje afstand nam, ik was bang dat ik teveel zou hechten aan haar en de dag van afscheid te pijnlijk zou zijn. 

Gelukkig op woensdag haar laatste dag thuis heb ik nog heel erg kunnen genieten dat ze nog bij ons was. De laatste nacht gingen we in, het knuffelen en vasthouden kon voor mij niet lang genoeg duren. Waarom mogen we dit niet elke dag? Voor de rest van ons leven, knuffelen met ons kleine meisje.