Een onverwachte leuke verrassing

In mijn vorige blogs hebben jullie kunnen lezen dat wij een mooie dochter hebben gekregen. De eerste weken als kersverse moeder zijn echt op een roze wolk. Heel je wereld draait om je kindje en wat een heerlijk gevoel is dat. Het zwanger worden ging niet vanzelf helaas, maar na heel veel geduld was ze daar eindelijk. Inmiddels is onze prinses alweer ruim 1.5 jaar en ze ontwikkeld fantastisch. 

Het gewone leven was weer begonnen. Manlief en ik werkte allebei en de kleine gaat twee dagen naar de opvang. In de zomer van 2016 moest manlief voor het werk naar het buitenland en was ik 2 hele weken alleen met de kleine. Dat was wel heel spannend. Kan ik dit allemaal wel in mijn eentje bolwerken. Het ging fantastisch. Eind augustus had ik een rare menstruatie. Normaal word ik altijd ongesteld duurt dit 5 dagen en is het weer klaar. Geen problemen, maar deze keer was het anders. Ik verloor wat bloed, maar een echte menstruatie kon je het niet noemen. Gek eigenlijk, maar verder niets achter gezocht. Toch maar voor de zekerheid een testje gekocht want ja je weet nooit?! Test gedaan en ja hoor dikke positieve strepen te zien. HOE DAN?? Manlief was die maand in het buitenland geweest dus hoe kan ik nou zwanger zijn? Gelijk met de verloskundige gebeld om te vertellen dat ik een positieve test had en ze vroeg gelijk naar mijn laatste menstruatie. Ik vertelde haar dat dit in Juli was geweest. Ze zei dat ik dan een week of 5 zwanger zou zijn. Ik ging zelf verder rekenen en vertelde haar dat mijn man in het buitenland was in augustus dus dat ik zelf dacht al verder te zijn. Voor de zekerheid mocht ik diezelfde week nog langs komen en toen ze het echo apparaat op mijn buik zette zag je al een echt mensje tevoorschijn komen. Ik had gelijk en was al bijna 11 weken zwanger. Wat een geluk en blijdschap, maar ook gelijk een schok. Onze kleine hummel was pas 8 maanden en nu alweer in verwachting van de tweede. Dit word een pittig. Maar oh zo leuk als de kindjes straks niet zoveel schelen in leeftijd.

De zwangerschap verloopt voorspoedig en gaat in een razend tempo voorbij. Ik was veel met onze oudste dochter bezig dus veel minder bezig met het zwanger zijn. Wel herken je de eerste schopjes eerder bij de tweede het blijft een mooi en fijn gevoel. Bij de 20 weken echo bleek alles goed te zijn en zouden wij in april nog een klein meisje mogen verwelkomen. Hoe leuk is dat, twee dochters. De volgende weken van de zwangerschap vlogen voorbij en voor ik het wist waren de feestdagen geweest, hebben we de 1e verjaardag van onze dochter gevierd en mocht ik met verlof. Mijn nesteldrang leek nog wel groter als bij de eerste het hele huis ging op zijn kop!! Met 38 weken was ik het echt zat. Omdat onze oudste nog niet zo heel zelfstandig is en haar veel moest tillen begon het allemaal wel zwaar te worden. Na dit aangegeven te hebben bij de verloskundige besloten we om een afspraak te maken de week erna om te kijken of het mogelijk was om te strippen. Ik keek hier heel erg naar uit. Eindelijk ons moppie ontmoeten!! Vol goede moed ging ik op donderdag naar de verloskundige. Ze zou eerst voelen of er al ontsluiting was en jawel er was 2cm ontsluiting. Dat is mooi dacht ik nog dan kan je mij nu gelijk strippen en hopelijk komt de bevalling dan snel op gang. Helaas wilde de verloskundige niet gelijk strippen, maar een nieuwe afspraak maken bang dat mocht de bevalling zich doorzetten zij haar avond spreekuur moest afbellen. Dit was wel even een flinke teleurstelling, maar goed wat moet dat moet. We maakte een afspraak voor zaterdag en ik ben weer lekker naar huis gegaan. Manlief had avonddienst en onze oudste was op het KDV. Ik nestelde mij op de bank, maar kon de rust niet vinden. Er waren wat krampen aanwezig maar niet noemenswaardig. 

Hoe dit verder afloopt vertel ik in de volgende blog.