Een half jaar Mathis

Een half jaar Mathis. 

Al een half jaar is ons tweede jongetje bij ons. Ik zou willen zeggen dat het afgelopen half jaar één grote ‘blauwe’ wolk was en wat voor een voorbeeld baby hij is... maar ik zou liegen.

Het afgelopen jaar was er eentje met ups en downs.

De eerste weken kon onze kleine jongen moeilijk (soms zelfs nauwelijks) drinken. Als hij dan eindelijk sliep, werd hij enkele tellen later weer huilend wakker. De conclusie was er al snel, verborgen reflux. Andere voeding, medicatie, zo snel mogelijk vaste voeding opstarten,... Toch duurde het tot 5-maand voor dat dit enigszins onder controle was. 

Dit betekende ook 5 maanden met gebroken nachten.  Oja, voeg daar intussen ook nog Corona aan toe waardoor ons hele opvangnet plots weg viel. 

De eerste weken na zijn geboorte speurde ik zijn huid af naar droge vlekken omdat zijn grote broer zeer gauw na de geboorte eczeem kreeg. De eerste twee maanden gingen voorbij en ik was er van overtuigd dat hij niet dezelfde jeukerige weg als zijn broer zou moeten afleggen. Gauw hierna kwam het dan toch. De droge vlekken, onophoudelijke jeuk, roodheid,... We waren opnieuw vertrokken met het veranderen van voeding, het zoeken naar de juiste voedende lichaamsmelk en verzorgende zalfjes. Want wat voor zijn grote broer werkte, werkt niet voor hem. 

Mijn klein jongetje, op 4 maand oud gingen we dan ook samen in quarantaine. Vervolgens zag hij 7 weken alleen nog mama, papa en grote broer. Dit hele  dagen door en ook hele dagen alleen maar aandacht krijgen van ons. Na 7 weken kreeg hij stilaan weer andere mensen te zien (onze ouders). Het mannetje wist niet wat er gebeurde, alsof hij hen nog nooit gezien had. Wenen vanaf dat iemand hem begroette, krijsen als ze hem wouden pakken. 

Daar zitten we nu. 6,5 maand na datum. Stilaan laten we hem weer mensen ontmoeten en proberen hem (opnieuw) te socialiseren. De eczeem is nog steeds aanwezig en de reflux steekt af en toe nog eens de kop op. De gebroken nachten verdwijnen meer en meer (want ja, hij slaapt door!) en het opvangnet komt ook langzaam aan terug. Het waren bewogen maanden met hoogte- en dieptepunten. 

Maar is ouderschap dat niet altijd?