Een 'gemakkelijk' kind. Wat een verademing!

Huilen, huilen, huilen. In de box liggen deed ons dochtertje niet. Af en toe viel ze van uitputting in slaap. Dan kon ik snel naar de winkel, maar als ze wakker werd gingen meteen de sirenes weer af. En maar weer aanleggen, aan de borst was ze tenminste stil. En dat zo'n tien maanden lang. Wat zag ik op tegen de komst van ons zoontje. Hoe moest ik dat gaan doen met een peuter van twee erbij? Maar wat blijkt: zoonlief is wel tevreden in de box. Hij eet, slaapt veel en als hij wakker is, kan hij soms gewoon om zich heen kijken zonder direct te huilen.  Ongekend voor mij! Iedereen waarschuwde mij dat het zwaar zou gaan worden met twee kleine kindjes maar ik vind het fantastisch!  Wat een rijkdom :)