Een brief aan Seth (18 maanden)

Toen je 6 maanden werd, schreef ik je een brief. Een jaar later wil ik graag hetzelfde doen. Het is ongelofelijk hoeveel er sindsdien is veranderd, hoe veel impact een jaar heeft op jouw ontwikkeling. Deze momenten wil ik nooit vergeten, geen enkel detail. Daarom schrijf ik jou vandaag deze brief.

Op jouw 6 maanden schreef ik dat ik mijn kleine baby al begon te missen, maar wat moet ik nu dan zeggen? Wat ben je gegroeid. Je bent geen baby meer, je bent een echte peuter. Een peuter met vaak een eigen willetje. Een peuter dat al zo veel kan. Maar ook ben je nog steeds mijn ‘klein kindje’, die zoveel hulp nodig heeft van mama en papa & vooral ook nog een hele dosis aandacht. Vaak kruip je ’s avonds met jouw papje tegen me aan. Dan neem ik je op mijn schoot zoals een baby, en dan wordt ik met mijn voeten op de grond gezet: wat ben jij gróót!

Papa keek de eerste maanden vooral uit naar het moment dat je wat groter zou zijn, het moment dat je al wat meer zou kunnen. Ik was dan weer een mama die echt kon genieten van dat kleine wondertje, zo onschuldig en hulpeloos in mijn armen. Maar elke leeftijd heeft zijn charme zoals ze zeggen, en dat is ook echt zo. Papa heeft al enkele keren gevloekt voor de deugnieterij die je nu kan. En ik.. ik geniet wel van de actie in huis, te zien hoe je groeit, te zien wat je op korte tijd allemaal kan.

Wat hebben we al gelachen om jou. Stoten die je uit haalt, gewoon zien hoeveel plezier je hebt in de kleine dingen. Kiekeboe spelen is jouw favoriete bezigheid. Ook ben je een echte dierenvriend. Dagelijks gaan we verschillende keren naar onze kippen en ook tijdens onze wandelingen moet je elk beestje onderweg gezien hebben. Met ons Duveltje speel je ook graag, al is ons hondje al enkele grijze haren rijker sinds je achter hem aan kan lopen. Ook ben je al enorm slim maar ook leep. Na jouw papje weet je dat het bedtijd is. Sinds kort ga je nu ook mooi én zelfstandig spelen van zodra je je bedje in moet. In stilte. De eerste keer dat dit gebeurde dacht ik nog: kijk nu hoe mooi hij speelt. Misschien moet ik hem nog even laten doen? Maar ja, dat had je meteen door en deze truc probeer je nu elke avond. Gezien je ’s ochtends een vroege vogel bent heb je je nachtrust nodig en moeten we ons toch aan de regels houden.

Sinds je kan stappen ben je omgetoverd tot een ander kind. De vele frustraties van het niet kunnen (of vooral niet durven) zijn van je af gevallen. Sindsdien durf je ook veel meer: je gaat zelf op je schuif af, je loopt vaak zo snel dat je valt en zonder enige zeur sta je weer terug op.

Maar karakter heb je wel. Driftbuien horen er hier en daar al eens bij. Ja, ook jij gaat petten op de grond (gelukkig nog niet in het openbaar meegemaakt, maar ik ben er heel zeker van dat dit nog gaat gebeuren). Een handje geven wil je ook niet altijd, laat staan als je na een wandeling terug je buggy in moet. Een grote ramp. Vaak hoor ik: “dat moet toch? Er moet toch iets in zitten?” en daar hebben ze absoluut gelijk in. Soms kan ik wel eens vloeken, of vooral papa zal dan eens vloeken, maar echt, ik ben zo blij met jou als mijn zoontje. Je bent echt een lief mannetje. Je bent vriendelijk, je lacht zo vaak en ondanks jouw sterke willetje blijf je toch een echt mama’s-kindje.

Ik besef nu nog eens zo hard hoe snel de tijd gaat. Als ik jou zie groeien – in lengte en in wat je allemaal kan – wil ik zo vaak de tijd stop zetten. Ik zeg vaak hoe ik nóg meer moet genieten van jou, van deze momenten. Ik ben dan ook heel dankbaar dat ik 4/5 werk en een dag extra heb voor ons. Een dag quality time, een dag voor ons 2. Binnen exact 1 jaar ga je nu naar school, ik kan er nog niet aan denken.

Seth, via deze brief willen we je zeggen hoe trots we zijn op jou. Je maakte ons mama en papa en sindsdien vooral iedere dag zo gelukkig. We zijn intussen ook getrouwd – een droom die ik al had van vele jaren voor jouw komst. Maar papa wou deze koesteren tot jij er bij kon zijn, iets wat ik vroeger niet kon begrijpen, maar wat ben ik blij dat jij er nu bij bent. Ook al zal jij het de dag zelf niet beseft hebben, je was er bij. We hebben hier enorm mooie herinneringen aan die vastgelegd zijn op foto. Ik kijk er al naar uit om later al deze momenten samen met jou te herbeleven als we naar foto’s en filmpjes kijken en ik je al deze verhalen vertel. Liefste Seth, op naar het volgende half jaar, want nu komt jouw tweede verjaardag weer al dichter bij. Ik moet wel even slikken als ik dit schrijf maar helaas is het zo, de tijd gaat snel, maar het is prachtig om jou te zien ontwikkelen en we kijken uit naar elk moment samen dat nog komen gaat.

Liefs,

Je mama