Een brief aan mijn dochter - Lieve Lola - 5 maanden

Lieve Lola,

Potverdikkie Lola, wat vliegt de tijd toch in een sneltreinvaart voorbij! En wat ben jij weer enorm gegroeid! Je begint echt een mini mensje te worden met je eigen persoonlijkheid. Soms ben je echt even geen baby, maar een vrolijk mini dametje. Je wilt overal bij zijn, en altijd rechtop zitten zodat je alles en iedereen in de gaten kunt houden. Je helpt zelfs al goed bij het gaan zitten, en wat ben je sterk!

Je kletst er deze maand vrolijk op los...tegen papa en mama, tegen je knuffels en iedereen die met je mee kletst. Het liefst kletsebets je de hele dag gezellig door in je grappige babytaaltje. Met je vrolijke stemmetje, waar wij gisteren voor de allereerste keer een super schattige schaterlach uit hoorde toen papa met je aan het spelen was. Dat was zoooo mooi om te horen! Papa en mama smolten helemaal van die mooie lach van jou!

Je bent nog steeds een ontzettende wiebelkont! Stilzitten is iets waar jij geen fan van bent, en wanneer we je op je rug leggen in de box of op de commode draai jij jezelf meteen om. Helaas heb je in de box niet altijd genoeg ruimte en steekt er soms een beentje tussen de spijltjes door. Maar dat weerhoudt je niet om verder te draaien. Als jij iets wilt dan geef je niet zomaar na de eerste poging op. Je bent een echte doorzetter.

Deze week had ik je in de woonkamer op de vloer gelegd, dat was even gek, zo'n houten vloer onder je buikje in plaats van de zachte box. Maar al gauw ging je tijgerend de kamer door, weliswaar achteruit en in slow-motion, maar je had plezier en vond het allemaal prachtig. Wat een ruimte!

Het drinken bij mama aan de borst gaat deze maand helaas niet altijd goed, waardoor je vaker een flesje bij papa krijgt. Hier wordt mama soms een beetje verdrietig van vooral omdat jij dat zo moet huilen omdat het niet wil lukken. Sorry lief meisje, we doen allebei zo onze best, en als het echt niet meer gaat dan gaan we gewoon over op flesjes. Maar we proberen het nog even vol te houden samen, ok? Gelukkig is alles weer goed zodra je lekkere melk hebt gedronken. Daarna ben je weer lekker vrolijk.

's Ochtends hou je er van om lekker uit te slapen (papa en mama vinden dat helemaal niet erg!) en moet mama je soms zelfs wakker maken. Laatst wekte ik je om tien over elf terwijl je het liefst nog even was blijven liggen, klein slaapkoppie! Je vind het nog een beetje lastig om te slapen met "losse armpjes" en daarom slaap je meestal met je armpjes in je Puckababy slaapzak. Dat geeft jou rust en geborgenheid. Papa stopt je lekker strak in onder het lakentje zodat je niet alle kanten in draait, maar dat helpt niet altijd, want vaak weet jij je er toch onderuit te wurmen, klein wiebelkontje. Het is nog steeds iedere keer een verassing waar je in je bedje ligt als we je wakker maken. Gekke meid!

Als je jouw lieve panda pyjama aan hebt kun je minuten lang uiterst geconcentreerd naar de panda's op je voetjes blijven kijken en pak je ze voorzichtig met je handjes. Je pakt steeds meer dingen echt bewust vast, zoals bijvoorbeeld je speentje. Dat is zo'n lief gezicht hoe je met je kleine vingertjes in uiterste concentratie je speentje opraapt. Als we je speentje in je mondje willen stoppen doe je nu ook vaak je mondje vooraf al open, hihi.

Je krijgt trouwens sinds een paar weken heel veel nieuwe blonde haartjes op je bolletje, ze groeien erg hard, maar zijn nu natuurlijk nog erg kort. Ik ben benieuwd of jij ook mama's krulletjes krijgt!

Bovenal ben je alles om je heen aan het ontdekken en zien we je week na week nieuwe dingetjes doen. Dat is iedere keer weer een feestje en prachtige mijlpaal. Papa en mama genieten iedere dag zo ontzettend veel van jou, lieve schat! Dankjewel voor jou mooie glimlach iedere dag, de mooiste lach die er is!

Wij houden van jou, lieve Lola!

kusje van mama x