Echte broederliefde

Einar is inmiddels 10 daagjes oud en we zijn een weekje thuis. Ik had wel verwacht dat Odin het leuk zou vinden om een broertje te hebben, maar het ging mijn verwachtingen te boven eigenlijk.

De eerste ontmoeting was een dag na de bevalling, na de corona hielden ze in stavanger op de afdeling waar ik lag nog steeds die regels aan. Niet vanwege de corona maar omdat het makkelijker was dat alleen de vader zou komen. Er mocht dus niet meer dan 1 persoon komen.

Ik lag met een andere dame op een kamer, wat een drama vond ik dat 🙈. 2 baby's op 1 kamer die elkaar afwisselde en om de beurt huilden. Ze snurkte 😳 en haar man was heel de dag op bezoek, waarbij ze erg luid praatte over dingen die ik absoluut niet wou horen. 😅 Verder hadden ze veel discussies over de uitspraak van de naam van hun dochter, dus daar gingen mijn schoonheids slaapjes.

Ik was denk ik ongeveer 7 a 8 uur na de operatie weer op de been, pijn deed het wel maar verder was het te doen. Ik was niet duizelig dus dat was een goed teken, wel had ik veel pijn met in en uit bed komen. Omdat ik al te been was, heb ik gelijk gevraagd of het mogelijk was om de volgende middag met de baby naar beneden te gaan. Zodat ik mijn familie kon zien.

De volgende dag voelde ik me goed genoeg, mijn moeder, schoonmoeder, vriend en zoontje kwamen op bezoek. Wat was die verbaasd toen die baby Einar zag, hij had maanden gezegd dat die wou dat de baby er uit kwam. Vol ongeloof en met een mega lach zat die naar de baby te kijken.

Het afscheid was erg moeilijk, en 's avonds was hij erg verdrietig. Ik waa die dag ook klaar met mijn kamergenoot, de bevalling heel de dag, en nacht. En daarna nog 2 dagen en nachten met bijna geen slaap hadden me opgebroken. Ik wou graag naar huis naar mijn zoontje en bed.

De eerste 2 dagen lag ik met 2 kinderen in bed, daarna ging Odin weer naar zijn eigen bedje. Ik had meer jaloezie verwacht als ik eerlijk ben. Mijn zoontje was grotendeels alleen met me, heeft zijn cp dus  krijgt vaak extra aandacht. Dus ik dacht nu die de aandacht moet delen dat het wel wat meer zou doen.

Hij helpt net de luier, geeft duizenden kusjes aan de baby. Als mama hem 1 kusje geeft is het bah, en mama en papa mogen de baby niet kusjes geven of in de ogen kijken. Dat doet Odin. Hij wil de baby constant op schoot, en vervolgens niet meer terug geven. Overal waar we komen laat hij trots zijn kleine broertje  zien. Kortom het kon niet beter!