Doorverwezen naar de kinderneuroloog

Ondertussen is Juna al bijna 1 jaar 😱. Al 1 jaar dat we mogen genieten van onze kleine meid. Het is ook wel al een pittig jaar geweest. Een jaar vol mooie, gelukkige momenten, maar ook met zorgen. 

Al vanaf de geboorte beefde Juna. De kinderartsen vertelden toen dat dit vaak zo was bij een pasgeborene en dat dit vanzelf zou overgaan. Toen Juna 5 maanden was gingen we terug naar de kinderarts en toen zag ze dat Juna nog steeds beefde. Na 2 maanden moesten we terug op controle en moest het tegen dan niet beter zijn zou ze ons doorverwijzen naar de kinderneuroloog. 

Wanneer Juna 6 maanden was begon ze constant met haar handjes te draaien. Ik werd er zelf nerveus en onzeker van. Ik had zo'n schrik dat er mentaal iets niet in orde was. Toen we bij de kinderarts langs gingen en dit vertelden zei ze eerst dat dit geen kwaad kon. Tot ze Juna onderzocht en vond dat ze het inderdaad heel erg deed. Het beven was zo goed als verdwenen maar nu deed ze dit. We werden doorverwezen naar de kinderneuroloog maar moesten 2 maanden wachten voor de afspraak. 

Ik was zo onzeker. Had zo'n schrik dat er iets niet helemaal in orde was met ons meisje. We telden echt de dagen af om meer nieuws te krijgen. Toen we eindelijk langs konden gaan was ik al zo gewoon geworden aan haar handjes dat ik er niet meer zo nerveus van werd. De kinderneuroloog begon met allerlei vragen te stellen. Eerst over de zwangerschap, dan over de geboorte en daarna over ons meisje. Toen ik vertelde dat ze bij de geboorte een klaplong had en 1 dag en nacht in de couveuze moest dacht hij dat de info niet klopte en heeft hij haar medisch dossier ingekeken om te bevestigen dat wat ik zei juist was (wat ben ik nog steeds trots op onze sterke meid dat ze zichzelf zo snel, zo goed herpakt heeft).

Na haar volledig onderzocht te hebben kregen we het goede nieuws dat hij helemaal niets vreemds zag aan ons meisje, dat ze volledig in orde is en zelfs voor is op haar leeftijd. Dat het draaien met haar handjes gewoon een 'tik' is die vanzelf zal overgaan. Mama en papa natuurlijk volledig opgelucht! 

Ondertussen zijn we 2 maanden verder. Juna draait nog steeds met haar handjes maar al veel minder of voordien. Ze kruipt overal rond, ze stapt rond de tafel en met haar loopwagentje. Ze kan al duidelijk laten merken wat ze wil en wat niet. Ze weet van sommige dingen dat ze het niet mag en zal ons dan eerst met deugietoogjes aankijken vooraleer het toch te doen. Ze doet het zo ontzettend goed en we kunnen alleen maar trots op haar zijn. Oooh wat zien we dat kleine meisje toch graag ❤️