3 jaar geleden
Doe ik het wel goed als moeder?
Als het slapen niet gaat zoals het moet..
Als je denkt dat bij een tweede kind alles makkelijker zou gaan.. think again. Tenminste, dat dacht ik. En er klopt er helemaal niks van. Ik ben 10 weken geleden voor de tweede keer moeder geworden en ik ben onzekerder dan ooit. Het helpt ook niet dat in de afgelopen half jaar veel mensen om ons heen een kind hebben gekregen. Ik weet dondersgoed dat elke kind anders is en dat het laatste wat je moet doen is je kind vergelijken met een ander. Maar ja, als we altijd zouden doen wat we weten zou het leven te makkelijk zijn *grijnst*
Ik had het met een vriendin laatst over het “slapen”. Onze baby’s schelen ongeveer 2 weken van elkaar. Wat blijkt.. haar baby slaapt al door! Ik kreeg gelijk een semi paniek aanval want mijn dochter is ver van doorslapen. Overdag is het slapen een grotere ramp dan ‘s nachts. Ik zit deze dagen heel erg met het gevoel dat we het gigantisch hebben verpest door teveel met haar te knuffelen ofzo.. Ze valt eigenlijk alleen bij ons in slaap, zodra we haar in de box of bedje leggen is mevrouw weer klaarwakker. Haar in bed leggen wanneer ze moe is helpt niet, dan krijst ze de hele buurt bij elkaar. Dus eindstand kunnen we tussen twee kwaden kiezen; een oververmoeid krijsend kind die niet kan slapen of braaf op de bank blijven zitten zodat ze kan slapen. Mijn oudste was als baby heel makkelijk met slapen, nooit problemen mee gehad. Dus nu heb ik vaak het gevoel dat ik geen idee heb wat ik aan het doen ben. En wat gaan de meeste doen als ze meer informatie willen? Googlen of navragen bij vrienden. Beide dus, in mijn geval, geen succes! Google is deze dagen NOT my best friend. Op de ene site staat dat je een baby prima mag laten huilen, op de andere staat dat dat echt niet kan. Op de ene site staat dat de kamer helemaal donker moet zijn als de baby gaat slapen, op de andere staat dat dat de kamer juist overdag licht moet zijn en in de nacht donker. En ga zo maar voort...
Dus ja.. kun je je dan voorstellen dat ik hier echt mega onzeker van word?
* Hoe gaat het slapen bij jullie?
* Hebben jullie misschien nog tips?
* Was het slapen bij jullie ook zo’n issue?
E22
Uhu, dat was ook bij ons zo (of hij nu in een cosleeper of in zn eigen bedje sliep; geen verschil); zou te maken hebben met een verschillende lengte van de slaapcycli overdag vs 's nachts (overdag +/- 45min en 's nachts een stuk langer). De dutjes overdag waren ook bij ons het moeilijkste en het heeft lang geduurd voor ze langer werden dan 45min. Als je graag wat meer te weten komt over de "slaapfysiologie" van je kindje, is het boek "Baby in een droomritme" wel een aanrader. Ik heb heel wat afgelezen op zoek naar een oplossing en deze vond ik het meest interessant.
_Mominthechaos
Dankjewel voor je reactie! We gaan het proberen. Wat we wel heel raar vinden is dat ze ‘s nachts wel beter zelf in slaap kan vallen en dan blijft ze ook minstens 2 uurtjes slapen. Overdag wordt ze na half uurtje weer wakker. ‘S nachts ligt ze dan wel in de co sleeper in onze kamer en overdag in haar bedje in haar eigen kamer. Zal dat verschil uitmaken denk je? ☺️
_Mominthechaos
Ah dankjewel voor je reactie. Ik hoop het ook!
E22
Wat klinkt jouw verhaal herkenbaar! Intussen is ons zoontje 10 maanden oud en slaapt hij als een roosje. Het heeft wel bloed, zweet en tranen gekost; hieronder de gouden tips die van onze reflux/huilbaby een goede slaper hebben gemaakt (mogelijks heb jij er ook wat aan): 1. Doorbreek in eerste instantie de oververmoeidheid bij je kindje en respecteer hierbij de wakkertijden per leeftijd. Hoe je kindje in slaap valt, is in deze fase nog van ondergeschikt belang (kilometers gewandeld rond de keukentafel, draagdoek versleten en dankbaar voor het bestaan van wandelwagens) 2. Eens fase 1 achter de rug begint naar mijn gevoel de moeilijkste fase; je kind leren om zelfstandig in slaap te vallen. Hierbij is het belangrijk om een soort van slaapritueel te creëeren incl slaapassociaties; in ons geval was dit strak inbakeren, fopspeen, introductie knuffeldoekje en te slapen leggen op een donkere kamer. Een proces van wééééken! Stap 1: moe/half slapend in bedje leggen en troosten in bedje tot je kindje slaapt. Lukt dit niet; even opnemen tot getroost en dan opnieuw neerleggen. Sluip dan stilletjes de kamer uit.... Stap 2; in bedje leggen, even troosten om dan de kamer uit te sluipen nog net voor je kindje slaapt. Stap 3; in bedje leggen, even troosten en vrijwel meteen opnieuw de kamer verlaten (ookal huilt je kindje dan opnieuw) om dan na 30 sec opnieuw binnen te gaan en te troosten en dit te herhalen tot je kindje uiteindelijk in slaap valt. Dag na dag rek je die 30 sec om uiteindelijk je kindje in bed te leggen, eventueel nog één keer opnieuw binnen te moeten gaan om een fopspeen terug te geven (en direct de kamer opnieuw te verlaten), waarna je kindje zelfstandig in slaap valt. Stap 4; je kan je kindje in bedje leggen, waarna het zelfstandig in slaap valt. Plots een zee van tijd! Geen koude koffie meer! Een methode die zeer tijdrovend is, maar (quasi) zonder traantjes. Succes!