Diep in de 11 maanden sprong

Al vanaf 5 december ligt de kleine man meer bij ons in bed dan in zijn eigen bed. Hij wordt vaker wakker en wanneer we hem terugleggen (al dan niet slapend) begint het gehuil van voren af aan. Zodra dat kleine lichaampje zijn bedje aanraakt en mijn huid loslaat, is het weer over.

Ook is hij overdag regelmatig aan het jammeren, huilen, niks is goed, mama of papa moet er altijd bij zijn, zodra die de deur uit gaat is het brullen geblazen. Slapen overdag gaat soms heel erg goed, en soms maar een halfuurtje op een hele dag (en dan 's nachts alsnog enorm spoken).

Volgens mij zitten we er diep in, de 11 maanden sprong! Morgen is hij precies 11 maanden, dus of hij nou vroeg is begonnen, of dat het een aanloopje was, ik weet het niet, maar de "symptomen" komen erg overeen met de 11 maanden sprong. Een heftige sprong blijkbaar, want hij heeft weleens eerder last van een sprong gehad, maar lang niet zoveel als nu.

Papa en mama zijn moe, heel erg moe.. Maar ook ons kleine mannetje is doodmoe. Wanneer hij overdag niet wilt/kan slapen, loopt hij de hele dag met dikke, vermoeide oogjes rond. Zo sneu om te zien, ik zou hem zo graag lekker in slaap willen knuffelen, wiegen, voeden, wat dan ook. Maar het lukt écht niet! Wat we ook proberen. 's Nachts is hij vaak wel snel weer in slaap te krijgen na wat wandelen, knuffelen of voeden. Soms is hij dan terug te leggen in bed, soms niet. Vaak wordt hij naar 45-60 minuten weer net zo hard huilend wakker. En tsja, dan pakken we hem lekker bij ons (of nou ja, ik bij mij, want bij papa is het spelen en bij mama tenminste ook nog slapen :) ), zo pakken we tenminste allemaal nog een beetje slaap.

Hopelijk gaat de sprong gauw over en komt ons kleine mannetje weer gauw aan z'n welverdiende rust. Wel heeft hij inmiddels het lopen enorm goed onder de knie, is steeds meer aan het brabbelen en je merkt dat hij heel veel begrijpt. Hij roept de hele dag door "baba" (papa in het turks), mama wanneer hij huilt (fijn ;) ), "uh" als hij weet dat iets eigenlijk niet mag, en ik heb hem zelfs een paar keer "bumba" horen zeggen (zijn favoriete tekenfilm). En wat supergrappig is, in die tekenfilm spreken ze een soort mix van Vlaams/Engels/fantasietaal. Wanneer ze "nee" zeggen, zeggen ze "nonni" en schud Bumba z'n hoofd. Wanneer wij tegen onze kleine Can "nonni nonni" zeggen, begint hij hard met z'n hoofd te schudden! Wat hij opsteekt van een tekenfilmpje, zo geinig!

Nou ik ga nu even wat blogs bijlezen nu de kleine (gelukkig nu wel een keer) lekker even slaapt!