Deel 2 mijn dochter heeft heupdysplasie

Vrijdag 19 juli terug op controle bij de professor.

Zenuwen,stress,rillingen,buikpijn had ik die dag..

Zou ze er eindelijk vanaf zijn of zou ze dan toch die gipsbroek moeten aan krijgen?

Al heel de week hadden we al haar doopkaars gebrand, om dan toch een klein beetje hoop te hebben dat dit voorbij zou zijn en eindelijk als een “normale” baby door het leven te kunnen gaan..

En niet meer die blik te krijgen van de mensen buitenaf wat heeft dat kindje nu aan?

Eerst weer een echo genomen van de heupjes en met een ongerust hart vragend aan de radioloog of hij al verbetering ziet?

Hij moet dit natuurlijk eerst meten en dan pas kan hij de uitslag doorsturen.

Maar hij zei “ het ziet er goed uit, het is maar een lichte afwijking.. Oef, toch iets meer op men gemak door dat hij dit zei.

Maar niets was nog zeker..

Dan werden we doorverwezen naar de professor , waarbij we nog meer dan 1 uur hebben zitten wachten.. Zenuwen tot en met!

Eindelijk na lang wachten kregen we te horen dat er verbetering was aan beide heupjes en dat de gipsbroek uitgesloten was.

WOW wat vielt er een zorg van mijn schouder, zo opgelucht dat ze die gipsbroek niet kreeg.

We vertrekken tenslotte binnen 2 weken op vakantie naar Spanje en dat zag ik echt niet zitten..

Wel nog 5 weken extra bijgekregen met haar pavlik-harnas, terug 24 op 24 te dragen.

Ze zit al op 58/59 graden en dat moet blijkbaar boven de 60 graden zijn.

Hij vertelde ook als ze zo verder doet dat bij onze volgende afspraak waarschijnlijk enkel snachts nog zal zijn dat ze dit zal moeten aandoen.

Dus nu nog even weer doorbijten en dan zijn we er bijna..