De vooroordelen rond tienermoeders doorbreken

Ik wou altijd al mama zijn, maar ik had nog grote plannen voor mij jeugd. Ik zag mijzelf studeren, veel uitgaan, vakanties met vrienden, festivals en vooral alles waar je veel plezier bij hebt en niet verantwoordelijk moet zijn 😅

De shock was dus ook groot toen ik 18 was, 4 maand samen met mijn nieuwe vriend en zwanger bleek.

Ik kreeg vooral de gebruikelijk reacties van  

“Studeren kan je vergeten”

“Je leven is voorbij”

“Je gaat dat nooit kunnen”

“U relatie blijft niet duren”

Wel ik kan met trots zeggen dat ik al deze vooroordelen heb doorbroken.

Ik wist vanaf het begin dat ik het goed wou doen, en al deze mensen tonen dat we het kunnen ondanks dat we jong zijn. Maar het allerbelangrijkste vond ik dat ons zoontje het goed ging hebben, en nooit zou beseffen dat hij “anders” opgroeit omdat zijn ouders jonger zijn.

ik ben gaan samenwonen met mijn vriend en natuurlijk waren er heel wat angstige momenten, want ging het wel lukken? Hoe gaan we het financieel doen? Zijn we wel geschikte ouders? Maar onze angst sloeg al snel over naar blijdschap en we konden niet wachten om ons mannetje te leren kennen. 

22 mei 2015 was de mooiste dag van mijn leven, de dag dat ik mama werd en Levi geboren werd 😍

Beiden waren we meteen verliefd hem.

Mijn vriend ging werken en ik zorgde de eerste 9 maanden fulltime voor hem, ik merkte al snel dat ik enorm genoot van mama zijn.

Het vooroordeel “studeren kan je vergeten” 

Toen Levi 9 maand oud was begon ik aan mijn studie verpleegkunde, het was mijn absolute droom om te studeren en Levi te laten zien dat het altijd kan. Moest die dan later zagen dat studeren hard is kan ik tenminste zeggen dat ik het gedaan heb in combinatie met hem opvoeden 😅 Levi spreekt er ook nu nog over hoe hij op mijn allerlaatste schooldag erbij mocht zijn (diploma uitreiking) en zien hoe trots hij was op mij maakte het alleen maar beter.

Het vooroordeel “je leven is voorbij”

Mijn leven was zeker niet voorbij, voor mij was het eigenlijk net begonnen. Mijn jeugd daarentegen was wel echt voorbij.. Omdat ik enorm genoot van mama zijn hadden we dan ook besloten om voor een broertje/zusje voor Levi te gaan zodra mijn studies waren afgerond. Dit werd onze lieve Lex die ondertussen ook al 1 jaar oud is 🥰

Het vooroordeel “je gaat dat nooit kunnen”

Levi is ondertussen 5 en half jaar oud, hij is een gelukkig, lief en beleefd kind. Het allerbelangrijkste is dat hij een stabiele thuis heeft, genoeg mensen om zich heen die hem enorm graag zien. Hij heeft echt alles dat een klein kleutertje nodig heeft..

Het vooroordeel “je relatie gaat niet blijven duren”

Nu ik kan je zeggen, gemakkelijk was het niet. We waren pas samen en in plaats van elkaar te leren kennen moesten we gaan samenwonen, een kind opvoeden.. maar waar een wil is, is een weg! Wij zien elkaar enorm graag en ik kan mij niet inbeelden dat ik met iemand anders oud zou worden. Ondertussen zijn we 25 jaar, zwanger van de kers op de taart ons klein meisje en hebben we ons eigen huis gekocht.

Het was zeker niet altijd gemakkelijk. Een pad met veel ups en downs, maar volgens mij is dit altijd zo.. of je nu mama word op je 18 of je 35 moeilijke momenten gaan er altijd zijn.

Maar ik kan oprecht zeggen dat als ik terug kon in de tijd ik niks anders zou doen.

Tienermoeder worden heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben, een onafhankelijk jonge vrouw die alles heeft wat ze wil en met twee, bijna drie prachtige kindjes. Beter kan toch niet he?