Snap
  • Baby
  • Traject
  • wensouders
  • iuitraject
  • Alszwangerwordennietvanzelfgaat
  • projectbaby

De volgende rollercoaster

Na een gesprek met de huisarts en in combinatie met mijn miskraam verleden, hadden we besloten dat het handig zou zijn om langs de gynaecoloog te gaan in het ziekenhuis. Ik dacht eigenlijk hier gaan we weer, eindelijk een leuk persoon ontmoet en krijgen we dit weer. Ik kon al vrij snel terecht en had toen aangegeven dat ik geen enkel idee heb waar het aan zou kunnen liggen. Ik had vroeger namelijk altijd wel erge buikpijnen en bloed waar je U tegen zij, maar daarom was ik ook aan de pil gegaan. Ze stelde voor om of een hsg onderzoek te doen of een kijkoperatie. Met een hsg onderzoek kijken ze alleen of de eileiders goed doorgankelijk zijn maar kunnen ze verder niks zien. Met een kijk operatie zouden ze alles kunnen bekijken en ook gelijk die eileiders kunnen door spuiten.

Ik heb natuurlijk voor het laatste gekozen maar ik zat hier wel mega tegen op, ik bedoel ik ben al niet echt een held met zulke dingen laat staan onder narcose gaan ! 

De dag brak aan 2 juli 2021 ben ik geopereerd, ik zal een beetje vertellen hoe deze dag ging.

ik moest me rond 12:00 aanmelden want ik zou rond 1 uur geholpen worden, ik was mega nerveus maar ook echt heel erg nerveus omdat de laatste keer dag ik lag opgenomen was om te bevallen van Noah*. Ik kreeg eerst een gesprek met een super lieve dame en die begon gelijk met ''Ik zie aan je dat je heel erg nerveus bent'' en de tranen stroomde over me wangen en kon niet meer stoppen. Ik heb toen verteld dat de laatste keer dat ik was opgenomen ik lag te bevallen van Noah* en ze begreep me helemaal. Door die rot corona mocht eigenlijk mijn vriend niet mee, maar omdat ze zag dat ik echt zo paniek was heeft ze er toch voor gezorgd dat hij bij me mocht blijven tot ik werd geroepen. Gelukkig kon ik me zelf een beetje herpakken maar toch was het spannend, Ik werd rond kwart over 1 gehaald en mijn vriend moest toen weg i.v.m corona. toen ik in die voorbereid kamer lag heb ik ook alleen maar weer zitten huilen, het overviel me zo erg allemaal. Toen ik daar eenmaal lag kwam er op eens een spoed patiënt de voorbereid kamer in gereden. En je raad het al een jonge meid die een keizersnee moest krijgen, ze was alleen maar aan het huilen en ze was zo bang, en ik dacht echt alleen maar WHYYYY nu. Ik werd dus ook weer terug gebracht naar mijn kamer omdat zij eerst geholpen moest worden. 

Uiteindelijk ben ik een half uur tot 3 kwartier erna weer gehaald, en toen kon ik me zelf goed rustig houden. Na de operatie werd ik wakker en zag tegenover mij die meid liggen met haar pas geboren baby. Ik voelde me blij voor haar, Toen de arts kwam kwamen de meest erge woorden uit zijn mond die je op dat moment kan bedenken.

''Er is endometriose gevonden, en je kunt hierdoor moeilijker zwanger worden''

Dit zijn de enigste 2 zinnen die ik me nog kan herinneren.

En het ergste was nog dat ik na deze woorden 6 weken moest wachten op mijn vervolg afspraak, geen antwoorden, geen vragen die ik kon stellen helemaal niks.

Ik vond de operatie best tegenvallen ik had veel na pijn en nog steeds een lelijk litteken in mijn navel. De eerste week ben ik thuis gebleven en toe een weekje halve dagen gaan werken. En daarna hadden we 2 weken vakantie. En op 9 Augustus hadden we pas onze vervolg afspraak, en als je mij een beetje kent ben ik echt iemand die alleen maar maalt over dingen. Dus jullie begrijpen wel dat die 6 weken echt HEL zijn geweest.

9 Augustus 2021

De afspraak stond geplant en we waren super gespannen want ja wat ga je te horen krijgen ? kunnen we nog wel kinderen krijgen, hebben we nog opties ? We hebben toen een heel fijn gesprek gehad en daar is ons verteld dat er 2 oppervlakkige endo plekken waren en die hebben ze weggebrand. Maar vermoede ze ook adenomyose (dit zijn verklevingen in de baarmoeder wand) En achter mijn baarmoeder zou een dikke graad 4 zitten. Nu waren wij op dat moment niet perse al met kinderen bezig, ik bedoel als het kwam dan was het welkom aangezien we ook verhuist waren naar een mooie eengezinswoning. Maar toch vertelde ze dat het wel moeilijker kon worden en konden we dus kiezen voor wat hulp, dit zou gaan om een iui traject. Wij hebben toen veel info daar over gekregen en besloten om dat te gaan doen.

In mijn volgende blog zal ik schijven hoe dit traject voor ons er uit zag !

Ook kan je alvast een kijkje nemen op mijn instagram waar we nu staan !

@mylifeasnikki

en 

@kleinewensjes

Dit is mijn eigen bedrijfje speciaal voor wensouders, ook hier ga ik nog een aparte blog over maken !

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij My life as Nikki?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.