De tijd na de bevalling

Zoals ik in de vorige blog schreef, was het een heftige bevalling. Kyan is gehaald met een vacuümpomp en toen hij was geboren hoorde ik hem niet direct. 

Hij had het even moeilijk, zijn navelstreng zat ook strak om zijn nek, deze hebben de artsen gelijk afgeknipt. Uiteindelijk hoorde ik een mooi huiltje en werd hij bij mij op de borst gelegd. Ondertussen werd ik gehecht en ik vroeg aan de arts waarom ik hem eerst niet hoorde. Hij had wat hulp nodig, hij had het even zwaar. Maar gelukkig had hij snel van zich laten horen. 

Na de bevalling moesten we 24 uur blijven, omdat ik ingeleid ben vanwege een hoge bloeddruk, moest mijn bloeddruk na de bevalling in de gaten gehouden worden. Maar ook al was alles goed geweest met mijn bloeddruk, hadden ze ons nog in het ziekenhuis willen houden, ze vonden dat Kyan een lage spierspanning had. Ook werd mij gevraagd of ik zeker wist dat ik wel 38 weken zwanger was.. waarop ik antwoordde: ja..  het kan niet anders want we wisten datum van terugplaatsing van de embryo. Ik vroeg ze waarom zij dat aan me vroeg, ze vonden dat Kyan heel veel huidsmeer had en dus een lage spierspanning. Ook was hij aan de lichte kant (3100 gr). 

Maar deze topper heeft laten zien dat hij erg sterk is en dronk zijn flesjes zo leeg!

Maar wat we wel merkte, is dat Kyan het niet fijn vond als hij werd overgegeven van bijvoorbeeld Richard naar mij .. hij huilde het uit. De arts wist ons te vertellen dat doordat hij met de vacuümpomp is gehaald, hij nu pijn aan zijn hoofd heeft. We moesten het vergelijken met een volwassen die een hersenschudding heeft. Er werd ons aangeraden om hem niet van hand op hand te laten gaan en hem de rust te geven die hij nodig had. 

In de kraamweek merkte wij dat hij inderdaad pijn had. Na bezoek was hij overstuur, Richard en ik konden hem weinig overgeven aan elkaar of hij huilde al. Kyan heeft de eerste periode veel bij ons gelegen, zo had hij rust. De plek waar de vacuümpomp had gezeten, was ook blauw .. kan me dus goed voorstellen dat dat pijn doet

We hadden een draagdoek aangeschaft (ja ik, de moeder die beweerde nooit een draagdoek te gaan knopen), en hierin droegen we Kyan dag in, dag uit. Kyan sliep overdag niet in zijn bed, hij was een onrustige baby, veel huilen en overstrekte zich veel. 

Toen Kyan 3 weken oud was, zat het me niet lekker.. als wij hem vasthielden, was hij zo stijf als een plank, ontspannen kon hij niet. Enige manier hoe hij ontspannen was, was bij ons in de draagdoek. We kozen ervoor om naar een osteopaat te gaan. En gelukkig zag hij ook wat we bedoelde .. er zaten wervels vast bij Kyan wat ervoor zorgde dat hij niet fijn in zijn vel zat. Door de harde ruk van de vacuümpomp zijn er bepaalde wervels niet goed gaan zitten. We hadden 1 behandeling gehad en helaas kwamen we toen in de lockdown. 

Alles lag stil .. ook de osteopathie.. wat moesten we nu? Ons mannetje, die zoveel pijn had en juist nu hulp nodig had, kon die hulp niet krijgen. Gelukkig kregen we de tip dat er een chiropractor was die wel open was tijdens de lockdown, speciaal voor deze kindjes die het nodig hadden. Wat was dit een verademing, we zagen ons kindje veranderen. De dag van de behandeling en dag erna was hij erg overstuur, maar daarna? We hadden zo'n relaxte baby. Een baby die elke keer weer iets nieuws leek te kunnen wanneer we daar waren geweest.. 

Gelukkig ging de lockdown voorbij en konden we bij dezelfde chiropractor in de buurt terecht. Wat hebben zij hem goed geholpen. Ons mannetje was ontspannen, relaxed en het ging zo goed! Tot hij een maand of 10 was zijn we daar geweest. 

Sindsdien heeft hij nergens last meer van, is een vrolijk en enthousiast kind, wat nu heerlijk in zijn eigen bed kan slapen, zich goed op zijn eigen tempo ontwikkeld en af en toe nog heerlijk bij ons in de draagzak slaapt!