10 jaar geleden
De strijd bij het opvoeden
Onze dochter is nu ruim zeven maanden. Tussen papa en mama is de strijd bij het opvoeden begonnen.
Voor de zwangerschap hebben we het er uitgebreid over gehad en het is nog regelmatig onderwerp van gesprek bij ons. Hoe kijken we aan tegen de opvoeding van onze spruit? We zitten in theorie helemaal op één lijn. Waar we het absoluut over eens zijn is dat we er in ieder geval geen verwend kind van willen maken.
Maar ja, hoe doe je dat in de praktijk? En wat is verwennen en wat is vertroetelen of verzorgen? Dit speelt bij ons vooral een grote rol bij het slapen gaan ritueel. Voor de zwangerschap/bevalling vonden we allebei heel stellig dat je niet bij ieder piepje of huiltje moet gaan kijken. Maar god, wat is dat moeilijk zeg! Nu blijkt in de praktijk dat ik mijn kind echt niet kan laten huilen, ook niet nadat ik eerst gechecked heb of alles in orde is. De vieze luier, honger, te warm of te koud en de verloren speen zijn dus al uitgesloten. Tsja, dan blijft de knuffel behoefte over. Ik wil dan heerlijk met haar in haar kamertje zitten in de schommelstoel, met haar lekker tegen mij aan totdat ze slaapt. Mijn vriend vindt dit zo fout dat we hier al een aantal flinke discussies over hebben gehad. Hij vindt dat we haar minimaal een kwartier moeten laten huilen voordat we naar haar toe gaan. Hij is bang dat, als ze door heeft dat wij komen als ze huilt, ze dit blijft doen en dat we dan de hele avond bezig zijn met het gaan slapen ritueel. Mijn verstand zegt, ja je hebt gelijk. Maar mijn moederhart wil haar meisje gewoon lekker in slaap knuffelen. Mijn vriend laat mij wel mn gang gaan, maar hij zegt er altijd wel even bij: Je weet het he schat? En glimlachend ga ik dan mijn meisje heerlijk knuffelen totdat ze slaapt. En vooralsnog vind ik dat daar helemaal niets mis mee is.
Jackie1972
Hallo Yolanda, Ja zeker, gevoel is het aller belangrijkste.
Jackie1972
Hallo Lieke (mooie naam trouwens ;-), Mooi verwoord. En ja, ook wij willen onze dochter dat gene bieden wat zij nodig heeft. En daarom blijf ik haar lekker knuffelen totdat ze slaapt, zij vindt dat fijn en ik voel me daar goed bij. En mijn vriend komt dikwijls even om het hoekje gluren om naar "zijn" meisjes te kijken en als ik hem dan zie glimlachen weet ik dat hij het ook fijn vindt zo.
Yolanda Timmermans
Wow, blijft een lastig onderwerp en iets wat je niet echt van te voren kunt bepalen. Het opvoeden gaat rechtstreeks gepaard met gevoel. Je gevoel overruled elke afspraak ;)
Anoniem
Ik snap jullie "probleem " Hier ook regelmatig de discussie gehad, vooral door commentaar van anderen. Toch hebben we er voor gekozen haar te bieden wat ze nodig heeft, of dat nou een knuffel en geborgenheid is of drinken /speen/schone luier. We hebben nu een dochter die 2 is en zonder gezeur of gehuil in haar eigen bed in slaap valt en door slaapt zonder dat we er bij moeten zijn.als ze roept gaan we kijken wat er is en naar onze mening heeft ze geleerd dat we er voor haar zijn als het nodig is en dat ze veilig is op haar eigen kamertje in haar eigen bed. Ook als ze er alleen is. Het is een investering die de vruchten afwerpt. En zeg nou zelf als jij een knuffel nodig hebt en daar om vraagt zou je het ook niet fijn vinden die niet te krijgen?