De spiegel van mijn driejarige zoon

Hij weet het niet meer! Ik was met mijn zoontje van drie-en-een-beetje aan het praten over ons reisje vorig jaar en daar wist hij - uiteraard - niets meer van. Maar toen begon ik te denken. Zou hij nog wel weten hoe het was toen de baby er nog niet was?

Nee, totaal niets meer. Na vijf maanden is 't allemaal verdwenen. Een periode die we allemaal enorm intens beleefd hebben, weg. Ik weet dat ik niet zo verrast zou mogen zijn, mijn eigen eerste herinnering dateert zelfs van toen ik vijf jaar oud was. Maar het deed me toch iets.

Ik heb het tijdens de zwangerschap van mijn dochtertje enorm moeilijk gehad met het idee dat ik de tijd voor mijn zoontje nu zou moeten delen met een zusje. En tegelijk was ik bezorgd over het nog ongeboren zusje want ook zij moest het doen met gedeelde tijd. Hoe dichter de bevallingsdatum naderde, hoe verdrietiger ik me voelde. Ik herinner me nog dat er niemand in mijn omgeving begreep waarom ik me zo triest voelde.

Na de bevalling miste ik hem ZO hard. In het ziekenhuis, maar ook toen ik weer thuis was. We waren fysiek samen, maar mentaal was ik constant bezig met de baby die ik alle nabijheid wou geven die ze nodig heeft. Ze was bijna elk moment van de dag dicht bij mij in de draagdoek. We konden nog wel samen zijn, maar het was anders.

Ik heb zo veel moeite moeten doen om de situatie te accepteren zoals ze is. Ik had heimwee naar 'hoe het vroeger was', en tegelijk zou ik nooit terug willen want ik ben zielsgelukkig met mijn dochtertje en hoe ze met elkaar omgaan vind ik goddelijk.

Dus toen hij vertelde dat hij dat niet meer wist, realiseerde ik mij dat dit zijn 'normaal' is. 't Is niet omdat hij het zich niet herinnert dat al die dagen irrelevant zijn geworden. Ze waren heerlijk en zo belangrijk voor zijn hechting. Maar dit is zijn 'normaal' en hij heeft het geaccepteerd.

Of anders: hoe mijn driejarige zoon er als geen ander in slaagt me een spiegel voor te houden en mij weg kan trekken uit de soms-eindeloze denk-cirkeltjes die zich in mijn hoofd bevinden, te doorbreken.