3 jaar geleden
De operatie van Jessy- Veren plaatsen
Er zit een foto bij van het litteken wat als schokkend kan worden ervaren.
In mijn vorige post kon je lezen hoe Jessy & ik in de medische molen zijn beland om te kijken naar die vermeende voorkeurshouding die geen voorkeurshouding bleek te zijn. Het bleek dus de zelfzame vorm van craniosynostose te zijn waarbij haar linkerachternaad was dichtgegroeid in haar hoofdje. Doordat deze al was dichtgegroeid groeide het hoofdje van Jessy naar rechts waardoor ze ging hangen, zich minder ontwikkelde en hoofdpijn kreeg.
Craniosynostose heb je in verschillende vormen waarbij de bootschedel en de wigschedel het meeste voorkomt.
Wat hebben ze gedaan met de operatie?:
Jessy is vanwege haar leeftijd heel snel geopereerd omdat wanneer ze ouder dan 7 maanden zijn de ingreep risicovoller is. Bij de operatie maken ze een snee van oor tot oor en zagen ze de gesloten naad weer open. Tussen deze naad plaatsen ze veren die je kunt vergelijken met het staal wat in wasknijpers zit zodat deze de naad open houden. Jessy heeft 2 veren geplaatst gekregen. De operatie duurde ongeveer 4 uur.
Het verloop in het ziekenhuis:
Wij moesten een dag van tevoren in het ziekenhuis zijn omdat Jessy bloed moest prikken zodat ze haar bloedgroep konden bepalen en die groep alvast konden bestellen. Het komt namelijk vaak voor dat een baby veel bloed verliest waardoor ze een bloedtransfusie nodig hebben. Doordat het ziekenhuis dit type craniosynostose nog maar 2x eerder had behandeld was het de bedoeling dat ze na de operatie op het IC zou blijven i.v.m. de risico's maar door heel het coronagebeuren konden ze voor haar geen bed reserveren en werd er gemeld dat we een paar uur op de uitslaapkamer moesten blijven. Ook werden we samen en vooral Jessy nauwlettend in de gaten gehouden of ze wel fit genoeg was voor de operatie. Gelukkig is m'n kleine frummel ontzettend sterk dus de volgende dag was ze helemaal ready voor de operatie.
Gelukkig worden de baby's als eerste geopereerd dus om 08:00 reden we al naar het O.K. Ik mocht natuurlijk mee in de operatiekamer zodat ze rustig in slaap gebracht kon worden. Zodra ze sliep wat nogal lang duurde omdat ze keihard aan het vechten was moest ik weer terug naar de verpleegafdeling om te wachten tot ik weer gebeld werd dat de operatie was afgerond. Het in slaap brengen van Jessy vond ik echt een nachtmerrie. Ze konden geen infuusje prikken waardoor ze met een kapje in slaap werd gebracht maar ze was keihard aan het krijsen en aan het huilen. Mijn moederhart brak op dat moment echt maar wist me groot te houden totdat ik in de lift stond, toen stroomde de tranen over m'n wangen van verdriet.
De uren gingen verschrikkelijk langzaam voorbij en ik was ontzettend blij dat mijn moeder erbij was. Toen na ongeveer 3,5/4 uur werd ik gebeld door de chirurg dat de operatie goed was verlopen en dat ik naar de uitslaapkamer mocht komen. Eenmaal daar gebracht door de verpleegster was m'n meisje nog niet terug van de operatiekamer omdat haar bloeddruk opeens daalde en ze een shotje adrenaline kreeg. Wanneer ze eindelijk kwamen was ik zo ontzettend opgelucht en was ze nog niet wakker. Heel af en toe deed ze haar oogjes open en pakte ze m'n wang of hand vast en sliep ze weer verder. Gelukkig had ze geen pijn door de morfine dus het wakker worden viel me alles mee. Na ongeveer 2,5 uur gecontroleerd te zijn in de uitslaapkamer mochten we naar de gewone afdeling. De hele dag had ik m'n dochter niet echt bij me voor mijn gevoel omdat ze zo slaperig en rustig was. Gelukkig werd ze in de avond weer langzaam de oude Jessy en begon ze weer lekker te relschoppen en te brabbelen. Die avond bleven we ook slapen en werd ze om het uur gecontroleerd op van alles. Het mooie van het ziekenhuis vind ik dat ze een bed naast het bedje van je kind zetten zodat je daar kan blijven slapen, dit heb ik dan ook gedaan. Het ontbijt zit erbij inbegrepen en kan je verderop in de gang ophalen. Dus let op! Het middageten en avondeten moet je voor jezelf regelen. Bewaar de bonnetjes goed want dit kan je weer opgeven aan de belasting onder extra zorgkosten.
De volgende ochtend was Jessy weer heerlijk Jessydingen aan het doen dus zat ze op het infuus in haar voet te knabbelen, trok haar verband van der arm af en trok telkens haar hartslagmeter van haar lichaam. Oftewel... SHE'S BACK haha. Door de pijnstillers die ze kreeg was ze weer aardig de oude alleen merkte ik 1 ding op. Ze haatte vreemde mensen opeens want voorheen glimlachte ze naar iedereen. Ieder vreemd gezicht die aan haar bed kwam kreeg een extreme gilconcert van haar en moesten we haar stevig beethouden om iets van haar gedaan te krijgen. Die ochtend ging ook het verband eraf en ik zeg jullie eerlijk.... ik schrok toch echt heel even ook al wist ik wat ik kon verwachten. Wonder boven wonder herstelde ze ontzettend goed waardoor we ook die middag al naar huis mochten i.p.v. 3 dagen later. Tegen een uur of 4 in de middag waren we dus eindelijk thuis en deden we samen even een dutje op de bank zodat ons verdere herstel kon beginnen.
In mijn volgende blog het verhaal over het herstel na de eerste operatie.
Veel liefs,
Jessy en ik.
Jessy&me
Hoi! Nee daar groeit geen haar op maar ze heeft nu al best lang haar en gelukkig is ze een meid dus dan zal ze er geen hinder van hebben qua pesterijen ofzo op school later. Bij jongens hoor ik van moeders dat die toch wat last krijgen als ze naar school gaan omdat je bij hun wel een litteken blijft zien. Xx
Mini_me
Heyy even een vraagje hoor groeit er ooit weer haar op dat litteken of zal ze altijd een kale plek houden. Zo ja hoe gaan jullie dit oplossen xxx
Wij hebben net hetzelfde meegemaakt met ons zoontje is vorige weer dinsdag geopereerd