4 jaar geleden
De onzekere dagen...
Mogen we naar huis of niet... Dat was de grote vraag. En nog betere vraag mogen of kunnen we we op vakantie na al die pech vd afgelopen tijd. Wanneer stopt de pech en kunnen we gaan genieten...
Gelukkig doet onze vriend het heel goed. Hij lacht en brabbelt er wat vanaf. Maar het grote wachten is begonnen. Welke bacterie veroorzaakt nu weer een blaasontsteking bij mijn kind. En het duurde en het duurde maar...
zaterdag middag kregen we na uren gewacht te hebben. Kregen we het verlossende antwoord. Het was een simpele blaasontsteking die prima te behandelen was met een simpele anti biotica...de tranen van blijdschap rolde over de wangen. Ik zei tegen de arts... Ik love You... You make nu day... Ik love You... De arts moest lachen ... (Het was ook nog wel een leuke vent om te zien haha) gj was helemaal geëmotioneerd die knapte volledig van geluk. Ons ventje mocht mee naar huis.
Delano was ook helemaal blij. Gj ging savonds ophalen. Dat was de voorwaarden vd arts. Dat die nog wel om het ziekenhuis bleef tot die de eerste ab gift had gehad om zo te zien of die hem goed in nam. Wij waren daar niet bang voor.
We konden op vakantie. Ons ventje was weer thuis. Mijn gezin was weer compleet. Het genieten kon weer beginnen. Na al die pech van de afgelopen tijd... Het is een keer klaar... Meer kan een mens niet aan. Hopenlijk laad de vakantie ons een beetje op. Want we waren echt aan het einde van ons latijn.
♥️