De ontdekkingsreis van een klein jongetje..

We praten er niet vaak over, maar ze doen je verrassen op een dag.... :') 

"Volgens mij vindt mama dit een gênant onderwerp, want ze loopt soms nogal rood aan als ik bij andere mensen op bezoek mijn trucje laat zien. Maar ik, als baby, hoeft me nergens voor te schamen. Is dat niet heerlijk? Die onbezorgdheid? Dat rode hoofd staat mama trouwens super grappig. Al vind ze dat zelf wat minder.

Ik heb laatst dus een geweldige ontdekking gedaan.. Mama heeft me 10 minuten lang stomverbaasd aan staan kijken. Maar ik vond dit echt fantastisch. Ik heb namelijk ontdekt dat ik een soort van slangetje onderaan mijn buik heb. Ik vroeg me al vaker af waarom papa en mama zulke gekke sprongen maakten als ik moest plassen, terwijl ik geen luier aan had, maar nu snap ik waarom. Dat ding kan namelijk bestuurd worden. Ja echt waar! Heel simpel! Pak hem goed tussen je vingers en trek hem zo hard mogelijk naar je gezicht toe. Als je dit een paar keer doet, dan blijft hij recht overeind staan. Echt bizar! Dit lukt niet altijd, maar oefening baart kunst!

(Mama roept altijd dat ik dat niet mag doen, want misschien doe ik mezelf wel pijn.Ik moet altijd heel hard lachen, want ik vind dingen die ik eigenlijk niet mag super grappig.)

Mama riep meteen papa erbij, die is schijnbaar expert op dit gebied, Ik heb begrepen dat alleen papa's een slangetje hebben, en mama's niet. Ik vraag me af hoe mama''s dan plassen, maar dat terzijde.

Papa was inmiddels naast mama komen staan, en ze stonden me beide aan te kijken alsof ik een puppy onder de kerstboom was.

"Hij uhhhh.. werkt" zei mama verbaasd. Ik snap nog steeds niet wat ze bedoelde, want papa was helemaal niet aan het werk.Papa zei dat hij het ook zag.

"Is dat niet wat ehhh... vroeg?" zei mama. Maar zo vroeg was het niet meer, het was immers al 06:00 uur geweest! Papa zei dat hij het niet wist.

Blijkbaar had ik iets heel bijzonders gedaan, dus ik probeer nu zo vaak mogelijk naar beneden te graaien als mijn luier uit is. Die is niet zo vaak uit, dus er is wat snelheid gewenst.

Laatst was mama een beetje in paniek, want er zit natuurlijk wel eens een verrassing in je luier. Het schijnt dat poep nogal slecht uit je haar gaat. Ik vond het juist wel handig, dat mijn haar eindelijk uit mijn ogen was. Maar nee, mama heeft alles netjes schoongemaakt met van die doekjes, je weet wel, die je eruit kan plukken en in je mond kan stoppen als mama en papa de andere kant op kijken.

Het lijkt wel alsof mama oefent voor een wedstrijd luiers verschonen, want als ik probeer te graaien naar mijn soort van slangetje, doet ze de luier altijd met een hoge snelheid weer dicht. Soms heb ik geluk, dan heb ik nog net wat van die witte zalf te pakken. Dan kan ik daar mijn haar mee uit mijn gezicht doen. Of dat van mama! Want soms.... ben ik best behulpzaam!"

- Luca