De nachtelijke escapades deel 1

Voor de dames die in mijn 24Baby app -geboortegroep juli- zitten is dit een bekend verhaal. In de eerste paar weken (hah en maanden) schreef ik van mij af in de verschillende forums om zo (h)erkenning te krijgen van mede mama’s van onze slaapproblemen met kleine Xoé. 

Dit zijn de nachtelijke escapades deel 1:

22:00 - ‘liefde?’ Vroeg ik terwijl ik Wiecher zachtjes maar toch indringend duwde in bed. ‘Ik doe alle nachten en ochtenden, gun mij die eerste paar uurtjes slaap.. alsjeblieft?’. Met een scheve glimlach klimt mijn wederhelft uit bed en zegt ‘maar natuurlijk’. Ik weet wat hij denkt, hij denkt f*ck, daar ging mijn oprijd naar bed. Want ook al gaan we om 22:00 naar bed, als xozo wakker wordt en een fles moet ben je daar zo anderhalf uur mee bezig. Ik rol me om en val gelijk in slaap. 

~ In de kraamweek werd ons al verteld dat we een meisje van de klok hebben. Dat deze meid die titel nu na 6 weken nog steeds keihard waarmaakt en elke 2 à 3 uur komt is toch wel een beetje om te huilen. 

01:00 - de klok slaat 01:00 als mevrouw mij met grote kijkers aankijkt. Ik denk ‘zou een klein beetje voeding in de co-sleeper genoeg zijn?’. Nou, ik had het kunnen weten, die heeft de rust niet in de kont zitten en de maag groter dan de gemiddelde peuter. Misschien als ik haar op de borst leg, lekker knuffelen brengt de kleine meid -altijd- tot rust. Excuus, altijd overdag… ‘s nachts klaarblijkelijk niet. 

01:45 - fles erin en kolf aan de andere borst, multitasken hè. Overdag drinkt mevrouw prima 110cc weg, maar dit slaaphoofdje krijgt nu uiteraard maar 60/70 cc weg…. er  in drukken of laten? (Dat is natuurlijk altijd de vraag)… Zucht. Subtiel proberen we alsnog de melk te geven maar nee, mevrouw lijkt te ver weg. MOOI. Dan kan ze vast zo weer in de… sh*t.. een oog open.. drinken? Nope. Wederom op de borst? Jup. 

02:00 - twijfel, dit spartelkonijn proberen weg te leggen of mijn lot ondergaan en proberen te slapen met haar op de borst. ‘Zou ze al diep genoeg in slaap zijn’ ‘wat nou als ze weer wakker wordt’ ‘moet ik haar dan gelijk oppakken of laten spartelen in haar bedje..?’ NEE. Nee, dat laatste niet, haar half spartelend in bed leggen is garantie voor maar één ding: spugen. En dan alles er weer uit hè, niet een klein kwakje. Dus, voorzichtigheid geboden. Nogmaals de vraag wanneer ik denk dat zij er klaar voor is.. zou dit kwartiertje genoeg zijn? Ben er bang voor. 

Hoewel de gebroken nachten mij niet extreem opbreken weet ik wel dat we nog met een probleem zitten als ik haar te lang bij mij houd: het is een meisje van de klok. 

Het meisje van de klok rekent namelijk niet vanaf het moment dat mama haar te slapen neerlegt. Neen. Zij rekent vanaf de seconde dat de fles haar mond toetreed. Wat betekent dat ik momenteel prèciès twee uur heb voor mevrouw weer komt voor de fles. Het maakt mij ergens ook ongeduldig. Twee uur slaap zou nog lekker perfect zijn, maar we gaan nu alweer richting de anderhalf uur, minus de tien minuten proberen haar weg te leggen waarin mevrouw nog kreunt. Minus de tijd die ik nodig heb om weer in slaap te komen maakt dat het allemaal niet echt overhoudt. Ja, dus. Één uurtje. Eentje, om op te laden voor de volgende voeding. 

02:10 - poging tot baby in co-sleeper leggen: ja hoor, daar komt het gekreun en gesteun… ssshhh ssshhhh… en het is even stil tot mijn wederhelft beweegt… en daar gaan we weer… sshhh shhhh ssshh *zucht*

02:30 slaapt. 

03:15 - het feest begint weer opnieuw.. 

Wordt binnenkort vervolgd in deel 2 👀