​De liefde voor je kind…

Beneden om 2.35 uur. Een kopje theïne vrije thee, uit een mok gekocht door mijn oudste dochter (4) van haar zakgeld afgelopen moederdag. Helemaal speciaal door haar zelf voor mij uitgekozen. Dat is je lievelingsbeker hè mam! Elke keer wanneer zij de tafel dekt, denkt ze aan mijn mok.

Op de achtergrond hoor ik mijn middelste dochter (2) kletsen in haar bedje. Ze was door haar luier heen gelekt en wakker geworden. Volgens mij is/wordt ze ziek, ze is weer zo aan het hoesten. Nu kan ze niet meer slapen, maar zolang ze vrolijk in haar bedje tegen haar Beer, Andere beer, Pisa, andere Pisa en witte Pisa aan het kletsen is vind ik het geen probleem. Morgen zien we wel hoe het gaat en als ze te moe is heb ik weer wat meer knuffelmomentjes.

Even kort over knuffels gesproken… Laat je peuter nooit merken dat je reserve-voor-als-de-andere-lievelingsknuffels-in-de-was-zitten-knuffels hebt. Dan krijg je namelijk de situatie zoals bij ons. 2 hele grote Ikea beren in bed (genaamd Beer en Andere beer) en 3 knuffeldoekjes (Pisa, ik weet het geen idee waar ze de naam vandaan heeft, wij noemden hem toen hij nog alleen was gewoon Knuffie, maar toen ze 1 werd was hij opeens Pisa. De rest heet dan ook respectievelijk Andere Pisa en Witte Pisa want die is wit). Ze moeten allemaal in haar bed liggen anders kan ze niet slapen. Over onvoorwaardelijke liefde gesproken…

Vannacht kwam het met een schok bij mij binnen. Ik zal nooit zoveel van een jongen/man in mijn leven houden dan van deze kleine man die naast mij ligt. Ik zal nooit zoveel en op deze manier van mijn man houden. Daar schrok ik echt heel erg van! Zoveel onvoorwaardelijke liefde voel ik voor mijn kleine wonder, mijn schat, mijn leven, mijn zoon (5 weken). Wederom voel ik mij schuldig. Heb ik mij wel zo gevoeld toen mijn dochters zo klein waren?

Het antwoord is nee, nu? Nu wel. Ik kijk naar mijn kleine meisje die inmiddels naast mij (na even flink geknuffeld te zijn, tja je moet je kansen grijpen) weer in slaap gevallen is op de bank. Ziek, ze moest de hele tijd huilen in haar bedje boven dus geniet ik van het bijzondere momentje dat ze een keer wakker is ’s nachts. Onze kinderen hebben namelijk de gewoonte om het eerste jaar ontzettend snel door te slapen. Vanaf 1-2 jaar zijn ze meerdere keren per nacht wakker maar zodra ze 2 jaar worden is dat weer voorbij.

Stiekem mis ik het contact soms wel. Mijn zoon slaapt namelijk ook al door, heerlijk echt waar! Helemaal doordeweeks als mijn man vroeg naar zijn werk is en ’s ochtends de wekker geen genade kent. Maar het betekent ook minder tijd, en ja ik ben ontzettend verwend en durf het bijna niet te zeggen. Maar ik geniet ervan wanneer een van mijn kinderen wakker wordt ’s nachts. Niet altijd hoor (soms ben ik zo cjagerijnig dat mijn man niet weet hoe snel hij uit zijn bed moet komen omdat hij denkt dat de wereld vergaat, ter verdediging ik ben dan echt nog niet goed wakker!) maar soms… even quality time wanneer de rest van het huis in diepe rust is.

Goed, die onvoorwaardelijke liefde. Ik lig naast mijn zoon, hij in zijn co-sleeper ik in ons bed. Zijn handje houdt mijn wijsvinger vast, zijn andere handje mijn middelvinger. Met mijn duim aai ik zijn kleine dunne polsje en ik geniet! Ik geniet volop om 2.15 uur ’s nachts kan ik niets anders doen dan wakker liggen en compleet verliefd naar mijn slapende zoon kijken!

En eerlijk, zo heb ik mij nog nooit gevoeld. Geen vacuümpompen, knippen, postnatale depressies, psychoses, longembolieën en trombosebenen of ziekenhuisopnames, wel bloedverdunners maar als dat alles is...

DAT is de reden dat ik nu zo kan genieten, alles is goed, normaal zoals een ‘kraamtijd’ hoort te zijn. Het is niet omdat ik niet van mijn dochters houd, ik houd zielsveel van ze en kan nu met een gerust hart zeggen dat ik net zoveel van ze houd als van mijn zoon. Maar toch…

Toch voelt het anders (mag ik dat zeggen, kan ik dat zeggen, kan je in deze maatschappij überhaupt nog wel dingen zeggen, maar dat is materiaal voor een andere blog). Het voelt veilig, het voelt vertrouwd, het voelt goed.

Ik geniet, ik leef, ik voel, ik droom, ik heb lief, onvoorwaardelijk lief…