De geboorte van ons moppie en haar ziek zijn

Onze prachtige dochter Shenia is op vrijdag 28 november 2014 geboren.

De zwangerschap was heerlijk en de bevalling ging rete snel.

We genoten van elke nieuwe fase en alles wat erbij kwam kijken.

Het eerste jaar dat ze bij ons was merkte we al dat er iets niet helemaal in de haak was.

5 dubbele oorontstekingen.

Van de ene antibiotica naar de andere (op hoog aandringen van ons)

Van het Kastje naar de muur.

Meerdere keren is zo frustrerend.

Elke week zwemles en elke week onder water en steeds opnieuw ziek.

We snapte er niks van.

En maar elke keer koorts meten.

Shenia was vaak ziek en langer ziek dan de andere kindjes om haar heen.

Na nog 2 jaar lang van de huisarts naar huisartsenpost en weer terug te gaan.

Het ene paracetamol zetpilletje na de andere.

Panisch werd ze ervoor.

Voor de thermometer als de zetpillen.

Paniek elke keer als ik met 1 van de 2 aankwam.

Je wilt het allerbeste voor je moppie maar dit was zo verschrikkelijk.

Het niet worden gehoord door de huisarts is zo killing.

En dan ook door de huisarts op de post.

De een zegt a en de ander b.

Op een gegeven moment weet je niet meer wat te doen en ben je radeloos als ouders.

Nachtenlang ja ook in de winter rechtop buiten gezeten bij de deur om überhaupt lucht bij het kleine moppie naar binnen te krijgen.

Zelfs pufjes wat ook drama was.

En stomen in de douche.

Niks hielp.

Toen ons meissie 3 jaar oud was waren we er klaar mee.

Nu wilde we toch echt een doorverwijzing naar de kno arts.

Want dat non-stop verkouden zijn en praten door je neus kan toch niet goed zijn.

Na nog een half jaar pushen konden we dan eindelijk naar de kno arts in het Vumc.

Ze werd onderzocht zelfs met een camera in haar neus/oor/hoofdje.

Killing !!!

echt niet zo leuk, maar zo belangrijk.

Ja riep de kno arts ik zie zeker een ziek meisje maar absoluut niet op kno gebied.

Dus ik ga jullie intern doorsturen naar de kinderarts want als we het via de huisarts doen die jullie niet hoort dan komen we er niet.

Hoe dit afloopt vertel ik volgende keer.

Liefs Angelique