De flesweigeraar

De Flesweigeraar

Een flesweigeraar, dat werd Ella toen ze ongeveer 10 weken was.

Ik had in het begin bewust gekozen voor borstvoeding als dit zou kunnen. Op de eerste dag na, was ze echt een modelkindje wat betreft de borstvoeding. Ze hapte gelijk goed aan, en ik had er geen omkijken naar. Zo grappig hoe jou baby’tje gelijk op zoek gaat naar je borst op het moment dat ze honger heeft. En de eerste weken was ze ook binnen 5/6 minuten voldaan en sliep ze weer verder.

Ik vond het heerlijk om borstvoeding te geven. In het begin wel een opgave omdat ze wel 12x per dag moest worden aangelegd maar dat werd gelukkig steeds minder. Dus werd het fysiek en mentaal wel makkelijker.

Wat ik vooral heerlijk vond, was dat je het altijd bij je hebt, het is altijd op temperatuur en je hoeft niks schoon te maken!

Het nadeel: Jouw kindje is volledig afhankelijk van jouw. Ik durfde zelfs niet even alleen 5 minuten naar de winkel te gaan. ‘Wat nou als ze ineens honger krijgt en ik ben er niet?!’ Dit werd na een aantal weken zowel fysiek als mentaal wel zwaarder.

Maar desondanks, ik zou het zo weer overdoen! Wat een heerlijke tijd dat jouw kindje elk moment van de dag getroost word door jouw borst, door jouw voeding, echt een heerlijk rustmoment.

Na 10 weken thuis moest ik bijna weer aan het werk! Met 4 weken waren we al begonnen met een flesje aanbieden en dit ging hartstikke goed! De allereerste keer had ik 60cc in een flesje gedaan zodat ze kon wennen. Mijn man gaf haar het flesje en ik liep weg zodat ze mij niet zou zien, voelen of horen. Ik had me nog niet omgedraaid en het flesje was al leeg! Binnen 1 minuut had ze het hele flesje opgedronken. Ik was in shock! Hoeveel drinkt dit kleine meisje wel niet in die 5/6 minuten aan mijn borst!

In de weken die volgden bleven we het flesje aanbieden en dit ging goed. Jaa we verslapten een kleine beetje tussendoor. Een week voordat ik weer moest werken bood ik haar een flesje aan omdat ik een verdoving had gehad bij de tandarts. Het was het grootste drama ever!! Ze vertikte het gewoon. Ze bleef maar huilen en gillen. Ik ben een uur bezig geweest en ze had maar 20cc gedronken.

Ik dacht nog: ‘komt vast omdat ik het flesje geef i.p.v mijn man.’ Nee hoor, dit bleef de standaard. Ik kreeg gelijk STRESS! ‘ Over een paar dagen gaat ze voor het eerst naar de opvang! Wat nou als ze de hele dag niet drinkt?!’ Ik maakte me hele erge zorgen.

En mijn zorg werd werkelijkheid, ze dronk bijna niks. Het was een grote ellende. In de avond dronk ze wel meer aan mijn borst. Vanaf dat moment zijn we thuis ook elke dag 2 flesjes gaan aanbieden en voor de rest nog de borst. Nog steeds een ellende!

Toen kwam de Corona om de hoek kijken en zat ik na 3 weken alweer thuis. Omdat iedereen als een gek aan het hamsteren was, durfde ik niet over te gaan op flesvoeding. ‘ Want wat nou als er ineens geen flesvoeding meer te krijgen is?!’ Ik kolfde nog elke dag. Maar op een gegeven moment werd dit te zwaar voor mij. Het koste me veel energie. Iedereen was gestopt met hamsteren dus toen heb ik mijn eerste pot flesvoeding gehaald.

Ik zei tegen mijn man: ‘ we zijn nu allebei thuis dus we gaan ons nu volledig inzetten op de fles!’ Na 2/3 weken ging het eindelijk beter! EN, ik was al snel over op volledige flesvoeding. Dit dronk ze veel beter dan de borstvoeding. Alleen in de ochtend dronk ze nog uit mijn borst omdat ik dit zelf een heel fijn en intiem momentje vond met haar. (Kon het nog niet volledig loslaten) Tot het op een ochtend helemaal klaar was met de borstvoeding en ik toen volledig ben overgegaan op flesvoeding.

Maar de ellende bleef voortduren. Na 70 cc begon ze standaard te gillen en te krijsen. In de ochtend dronk ze makkelijk de hele fles leeg maar kwam de helft er weer uit. Ik begon langzaam een beetje geïrriteerd te raken op het moment dat het weer voedertijd was.

Ze groeide goed dus het CB gaf aan dat we het gewoon moesten blijven proberen. Maar ik kreeg ook veel tips om het dr brown flesje te proberen.

Halleluja had ik dit flesje maar eerder aangeschaft! Ze drinkt goed, huilt minder tijdens het voeden en haar boertjes zijn bescheiden. Want een volwassen kerel was er niks bij!

Dus conclusie van het verhaal: Dr brown is mijn redding maar ook die van Ella.

Hoe ging bij jullie de overgang van borst naar fles?

Laat een berichtje achter als je mijn blog hebt gelezen wat je ervan vond!

XoXo Paola