Spruw of toch krentebaard?

Het is een van de laatste dagen in de kraamweek. Ik had op een avond al wat witte uitslag in het mondje van onze dochter gezien. Maar ik dacht: ach ze is net een week oud. Het zal vast nog geen spruw zijn. De volgende dag zei de kraamverzorgster bij het luier verschonen dat de billetjes wat rood werden. Tja luier uitslag, zou kunnen. Maar ze gaf ook aan dat ze dacht aan spruw en dat ze beneden even in het mondje zou kijken voor de fles. Dus hup naar beneden en ze keek en het mondje zat er inderdaad onder. Ook al onder de lipjes. Dus de huisarts gebeld en we kregen een kuurtje nystatine. Zo sneu, ze was er flink misselijk door. Zelf kreeg ik ook een zalfje omdat ik borstvoeding gaf en er ook witte uitslag te zien was. Na de kraamweek vond ik de billen eigenlijk niet beter worden. Tijdens het huisbezoek van de jeugdverpleegkundige gaf ze aan dat we miconazol moesten gaan gebruiken want het leek er toch echt op dat de spruw ook op haar billen zat. Dus miconazol in huis gehaald en smeren. Maar na 4-5 dagen leek het alleen maar erger te worden. Dus toch de huisarts maar gebeld en het verhaal uitgelegd en we konden een foto sturen zodat de huisarts deze kon beoordelen. We kregen een andere schimmelzalf, wie weet dat deze wel zou helpen. Ze wilden na een week weer een foto hebben. Na weer 4-5 dagen heb ik weer de huisarts gebeld. Het zag er weer alleen maar slechter uit. Ze krijste erover bij luier verschonen en het waren open wondjes welke bloeden en er inmiddels ook wat gelig uit gingen zien. We mochten weer een foto sturen en we kregen al snel reactie. De huisarts dacht aan krentebaard. We konden direct andere zalf ophalen. Na 1-2 dagen zagen we echt verschil. Sommige plekjes gingen al wat dicht. De roodheid werd minder en het bloedde niet meer. Een week later moesten we weer een foto sturen. We moesten zo doorgaan, het zag er beter uit. Na nog een week moesten we nog een week doorgaan en dan weer een foto sturen. Aan het einde van de week kreeg ze toch weer een paar rode bultjes. Dus de huisarts gebeld en ze gaf aan dat we de volgende ochtend even langs moesten komen. 

De volgende ochtend gaf de huisarts aan dat het goed is om te stoppen met de zalf en dat we met cetomacrogol/vaseline moesten gaan smeren. Na elke luier verschoning om de huid weer vet en goed hersteld te krijgen. Hiermee knapte de huis inderdaad op. De bultjes en roodheid zijn helemaal weg. 

Hoe ze aan de krentebaard kwam weten we niet. Verder heeft niemand van het gezin er last van gehad. Misschien hebben we geluk gehad dat het alleen in haar luier zat, zodat we er niet aldoor bij kwamen. We zijn er natuurlijk extra alert op geweest met handen wassen en verschonen maar gelukkig is het de rest bespaard gebleven. Blij dat het weer beter met haar gaat. 

In de volgende blog zal ik vertellen over de spanning of ze wel of geen koemelkallergie heeft. Hier weten we namelijk nu net meer over.

Ps: voor de spruw hebben we nog een paar weken nystatine gebruikt waarna we er mee gestopt zijn. De spruw is uiteindelijk zelf weg gegaan. Ze dronk er niet slechter door waardoor de huisarts en wij besloten dat we daar mee stopten en dat is goed gekomen gelukkig.