De eerste 3 (onrustige) maanden van Seb

Mijn lieve kleine Seb. Wat ben je een lief, gevoelig mannetje. Je reageert op alles, wil alles in de gaten houden maar wat zit je soms ook met jezelf in de knoop. 

De kraamweek was een fijne rustige week waarin je veel sliep en je een heel tevreden mannetje leek te zijn. Na de kraamweek kwamen de krampjes en je onrust. Je was wat vaker wakker en keek met je grote ogen naar de wereld om je heen. Je zit het liefst bij mama maar soms ben je ontroostbaar. Het zullen de krampjes wel zijn en de melk die regelmatig om hoog komt. Echt veel spugen deed je niet maar de melk kwam wel regelmatig omhoog en werd door jou vaak weer doorgeslikt. Ook dat moet vast pijn doen. Met een week of 8 heb ik telefonisch contact gehad met het consultatiebureau zij raadde andere voeding of johannesbroodpitmeel nog af omdat het nog altijd je darm krampjes konden zijn. Maar wist zij veel, ze zagen je nooit. Maar ik twijfelde ook want goed poepen deed je ook niet. Toch buikpijn en krampjes? We maakte een afspraak bij de osteopaat. Zij voelde ook spanningen in je darmen & in je nek, wat ook gevolgen kan hebben voor het spijsverteringskanaal begreep ik later. Het gaf je iets verlichting maar niet zoveel als ik had gehoopt. Arm mannetje, waar kwam toch je onrust steeds vandaan? 

Zou het komen door het vele slikken en omhoog spugen van je voeding? Zijn het krampjes? Ben je gewoon een gevoelig jongetje? Heb je misschien de spanningen en angsten van mama gevoelt de laatste weken in mijn buik vanwege de hele corona crisis? Is het buikpijn doordat je slecht kunt poepen? Ik wist het niet, kon je niet lezen en begreep je niet goed.

Wel ben ik begonnen met johannesbroodpitmeel. Ondanks dat het consultatiebureau dit nog niet aanraden. Maar ik zag je vechten en struggelen en mijn gevoel zij dat ik goed zat. Gelukkig knapte je er ook een stuk van op. Het spugen werd minder en ik merkte direct dat je beter in je vel zat. Maar de onrust bleef. Vlak na de tweede behandeling van de osteopaat en één dag voordat ik weer moest werken zag ik ineens een grote bult in je lies. Ik dacht gelijk aan een liesbreukje! Gelukkig bevestigde het consultatiebureau een aantal dagen later mijn vermoedens en kreeg ik direct een verwijsbrief voor de uroloog. 

Inmiddels heb je 3 behandelingen van de osteopaat gehad, kun je omrollen van buik naar rug en zit je graag rechtop. De johannesbroodpitmeel doet zijn werk en je matrasje is wat verhoogt. Alles om jou fijn te laten slapen en jezelf fijn te laten voelen. Lieve Seb, ik hoop dat de uroloog ons 22 juli meer kan vertellen je hopelijk snel verlost van je liesbreuk zodat hopelijk de laatste onrust en pijntjes uit je kleine lijfje worden weg gehaald!

Zijn er meer mama's met ervaringen van een liesbreuk bij baby's? 

Ik hoor graag jullie ervaringen!