2 jaar geleden
De dubbelblinde provocatietest..
Ken je die grap van die test? Nou die ging niet door…
Ppff jeetje wat een ochtend weer..
Gisteravond was even een hele slechte avond. Onze man was weer mega onrustig.. krijsen, geen fles drinken.. vre se lijk
Is het toch een griepje? Is het wat anders? Is de voeding toch niet goed genoeg en moeten we wederom overstappen naar Neocate? Is het toch de reflux? Ik weet het niet meer..
Vandaag de eerste provocatietest.. onze man is de laatste week weer op en af ziek, maar goed we gingen er toch heen. Daar aangekomen kwam de dagverpleging bij ons. Zij namen even de tijd om van alles te bespreken.. ook daar gaven we de onrust van de laatste paar dagen aan, en dat het toch echt begint op te breken., ergens hopen we zo dat er iets uit de testen komen.. want ‘wat kan het anders nog zijn’?…
Nou goed.. de verpleging wou onze man toch even tempen, want het snotteren en hoesten vond ze toch wat lastig en ja hij oogde niet confortabel.. vonden wij overigens ook.. tempen.. 37.8. Tja toch wat verhoging dus. Ze wilde graag even overleggen met de kinderarts wat te doen.. vonden wij goed.. graag zelfs.. want het liep wat hoog op.
Nouja lang verhaal kort
De provocatietest gaat vandaag niet door, onze man is niet fit, dus goed beoordelen kan zo niet, en toen kwam het volgende verhaal er dus uit.. over het krijsen/onrust/ziek zijn, dat het ons opbreekt etc etc.
De verpleegkundig specialist wilde hem nog graag onderzoeken dus deed dat ook, ook toen zette hij het op het krijsen. Zij zei letterlijk na een paar minuten : ik snap jullie, zelfs ik word er wat zenuwachtig van… dan denk je.. wauw.. maarja.. daar komen we niet verder mee natuurlijk. Ze gaf aan dat ze zeker denkt dat er wat is, maar wat? Ja geen idee. Ze is overigens ook bang dat we er niet achter gaan komen, maar dat de tijd het zal leren.. en alle tijd heelt wonden..
evt opname kan.. maarja daar gaan ze niks in doen,
Plus hoeft dat voor ons niet, op zich gaat het natuurlijk best oke thuis, met wat uitspatters na dan.. maar het belangrijkste is : wat mankeert onze man toch.. iedereen zegt wel ‘ja er is iets.. maarja wat’ ik word er zo moe van.. machteloos.. verdrietig.. wanhoop.. wanneer kunnen we nou echt genieten van ons gezin? :(..
Dus ja.. lang verhaal kort:
Volgende week nieuwe ronde nieuwe kansen omtrent provocatietest.. en ja tot die tijd hopen dat onze man opknapt en de rust wederkeert..
hopen op een fijne kerst..
Word vervolgd…
Lieke1974
Herkenbaar. Onze zoon heeft 2 jaar lang 16uur per dag gekrijst. Allerlei voeding geprobeerd, opname in zkh. Kwam niks uit. Toen bij osteopaat
Anoniem
Onze dochter huilde ook vreselijk veel. Uit testen in het ziekenhuis kwam niets. Uiteindelijk via vele omwegen bij het ellergiecentrum geweest toen nog in Utrecht, tegenwoordig in Amsterdam en daar middels een ouderwetse methode. Jwam er wel degelijk voedselallergieen uit. Ze bleek heel heftig allegisch te zijn voir pit en steenvruchten, dus ook alle producten waar dit in verwerkt was. Daarnast kon ze nuet tegen koemwlk, soja en noten. Gelukkig waren die drie op zijj retour toen, maar in eerste instantie alles geschrapt, bleef niet veel over wat ze mocht maar binnen drie dagen hadden we een vrolijk meisje dat van 23 uur per dag krijsen naar 2 uur per dag huilen ging. We wisten niet wat ons overkwam. Inmiddels is ons meisje 12 en kan ze bijna alles weer eten. Alleen de schil van een appel en peer zijn nog steeds boosdoeners.
Anoniem
Als er medisch geen oorzaak te vinden is,zoek dan alsjeblieft een goede baby therapeut die met jullie kan zoeken naar de oorzaak van het vele huilen en zijn stress (lichamelijke reacties zijn ook stress). Liefst iemand die veel verstand heeft van geboortepsychologie en mogelijk reflexintegratie. ook een bezoek aan de osteopaat is de moeite waard. Babys huilen niet zomaar. Heeft hij een moeizame geboorte gehad? Mogelijk wil hij daarover zijn verhaal vertellen. Je kunt zelf beginnen met zijn gehuil ontvangen als een boodschap naar jullie toe. Misschien geeft het hem al rust als hij toestemming krijgt om te huilen en aan jullie te vertellen dat hij het moeilijk heeft. Door hem daarin te zien en zelf een kalme veilige plek voor hem te zijn, kun je hem al erg helpen. Als ik het zo lees denk ik dat jullie dat al veel doen,ook al is het zwaar. En zorg ook goed voor jezelf. Jouw baby voelt precies hoe jij je voelt,dus daarmee help je hem ook. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Er is echt verbetering mogelijk. Heel veel succes !
Anoniem
Oef wat ontzettend pittig. En enorm balen dat de test nog niet door gegaan is, hopelijk hebben jullie deze week meer geluk. Onze zoon is als prematuur geboren en bleek onrijpe darmen te hebben. Hij heeft 1,5 jaar amper geslapen en veel gehuild. Na veel ziekenhuisbezoeken zonder duidelijkheid zijn wij er pas na een jaar ongeveer achter gekomen. Hij heeft toen ook buisjes gekregen i.v.m. de vele oorontstekingen. Een chiropractor en een orthomoleculair therapeut hebben ons goed geholpen. Hopelijk heb je wat aan onze ervaring. Sterkte, jullie kunnen dit!!
Anoniem
Ik hoor orthomoleculair vaker voorbij komen, als na de 2e test er niks uitkomt gaan we daar zeker eens heen