De diagnose epilepsie

Daar lag hij dan.. schokkend in zijn bedje.. 

Jonah is inmiddels 1 jaar als ik opeens gebonk hoor op de babyfoon. Ik kijk snel op de camera en ik ren naar boven. Daar ligt Jonah dan schokkend en draait met zijn ogen weg. Ik krijg hem maar niet bij ik bel snel 112 daar word rustig uitgelegd dat ik moet blijven praten. Maar Jonah komt maa Niet bij en blijft slap en van de wereld. Het duurt uiteindelijk dik 5 minuten dan komt hij weer rustig bij en daar is de ambulance.. ze kijken hem helemaal na maar kunnen niks vinden. Waarschijnlijk is het een koortsstuip zonder koorts. We proberen weer rustig te slapen. Tot dat 2 dagen later ineens hetzelfde gebeurd.. snel bel ik weer 112 want hij komt weer niet zelf bij en het duurt veel te lang. Als de ambulance er eindelijk is is Jonah weer rustig bij gekomen. Ze vertrouwen het niet helemaal en we gaan naar het ziekenhuis. Daar is het wachten en wachten. Dan komt onze eigen kinderarts en die wil het toch verder onderzoeken.. we worden opgenomen op de kinderafdeling. Er word bloed geprikt om alles te onderzoeken ook eventuele syndromen en genetisch afwijkingen. Na gelukkig een rustige nacht krijgt Jonah middags een EEG hier krijgt hij een badmutsje op met veel plakkertjes en draadjes op zijn hoofdje.. als alles er eindelijk op zit word de kamer donker gemaakt en een klein muziekje aan. Na heel wat huilen valt hij eindelijk in slaap. Na een uur zijn we klaar en hebben ze genoeg hersengolven bekeken en mogen we terug naar de kamer. Daar krijgen we eind van de middag dan de uitslag.. er zijn met de EEG toch afwijkende hersengolven gevonden zowel in zijn slaap als wakker heeft hij 3 epilepsie aanvallen gehad.. we gaan gelijk starten met medicijnen om de aanvallen te onderdrukken en we krijgen neusspray als hij een lange aanval heeft en er niet zelf uit komt mogen we die gebruiken. We mogen weer naar huis en moeten per week de medicijnen gaan opbouwen. Helaas heeft Jonah steeds vaker aanvallen en veel last van de bijwerkingen van de medicijnen. Inmiddels zijn we heel wat weken verder en lijken we nu de goede dosering medicijnen hebben. Ook is er nog een mri scan gemaakt van zijn hersentjes. Om in een scan een baby stil te laten liggen is bijna onmogelijk dus ik heb er bij in gelegen en uiteindelijk na meer dan een uur er in te hebben gelegen is het gelukt. Gelukkig is de uitslag goed en is er geen fout in de aanleg van de hersenen. Wel is er een klein litteken te zien op zijn hersenen waarschijnlijk door de geboorte of de problemen met de placenta. Maar gelukkig valt dat mee en zal hij daar waarschijnlijk niet veel last van krijgen.