De dag van het EEG onderzoek

We hadden het afgelopen weekend rustig aan gedaan, ik was niet helemaal lekker dus ik heb mij lekker teruggetrokken samen met Noah op de bank terwijl mijn partner aan het werk was. Noah hield zijn voedingen dit weekend niet volledig binnen, had spuitluiers en er zijn tandjes aan het doorkomen.

Vanochtend ging om 06:00 uur de wekker, spullen van Noah pakken, mijzelf klaar maken en maakte om 06:45 Noah wakker, naja wakker. Hij is moeilijk wakker te krijgen en als hij dan wakker wordt dan is hij boos. Maar goed, hij zou vandaag wel vaker boos op mij worden helaas, maar vanmiddag gaan we de hele middag knuffelen op de bank. Ik had afgelopen nacht al Noah zijn urine opgevangen die ik in het ziekenhuis moest inleveren, ik vond zijn urine er wat troebel uit zien, dus ik heb wat apart gehouden voor de huisarts.

We waren om 08:00 uur in het ziekenhuis, gaf Noah nog even snel wat voeding en werden om 08:30 naar binnen geroepen. Het onderzoek zou 1,5 uur duren en zouden daarna zijn urine indienen en bloedprikken. Het duurde een uur voor dat alle elektrodes op zijn hoofd zaten, Noah heeft haast het hele onderzoek gehuild, mijn hart brak en de tranen liepen over zijn wangen en ik kon niks doen. Uiteindelijk viel hij in slaap omdat hij gewoon de energie niet meer had om te huilen. Het onderzoek was voorbij, alles van zijn hoofd gehaald en bij mij genomen, even gas terug, even rustig worden en wat eten. We zouden namelijk daarna gaan bloedprikken, ik had begrepen van de arts dat dat via zijn hiel zou gaan. Dus ik dacht even doorbijten en dan is dat gedaan.

We werden naar binnen geroepen en ik zie 10 buisjes liggen, ik vroeg of het uit zijn hiel werd gehaald. Helaas niet zeiden ze, er is behoorlijk breed ingezet door de arts qua onderzoeken we moeten het echt uit zijn arm halen. Noah was ondertussen compleet overstuur, ik stond met tranen in mijn ogen en zei dat we dit vandaag niet gaan doen en ook niet zonder verdovende zalf. Ze begrepen het gelukkig.

Ik had het er met mijn partner over en zei dat ik dit met de neuroloog ga overleggen of dit tijdens de MRI gedaan kan worden als hij onder narcose is. Dan merkt hij er niks van.

Nu ligt Noah uitgeteld bij mij, wat bleekjes, schor en niet helemaal lekker en ik kan zo wel uren blijven liggen, samen met mijn kleine held, genieten van nu. Wetend dat er weer pittige onderzoeken aankomen.

Leestip: Kiezen tussen hemel en aarde: naar mijn zoon gaan of bij mijn dochter blijven?