Snap
  • Baby
  • Bevallingsverhalen
  • Bevalling
  • verloskundige
  • ziekenhuis
  • Kraamzorg
  • supersnel

De bevalling (deel2)

Wat een onwijs wonder is dit zeg!!!

30 juni om 0.00 uur werden we verwacht in het WKZ in Utrecht. Onze eigen verloskundige mocht mee, dat was wel echt super fijn. Het was die nacht erg druk met bevallingen en we hadden echt geluk dat er een kamer vrij was. (wat ik toen gewoon niet wist/of gemerkt had was dat de verloskundige zelf ook zwanger was op dat moment. ik snapte toen ook niet zo goed dat ze weg ging om te rusten toen we waren geïnstalleerd). We zaten wat te kletsen samen en eigenlijk was het wel rustig.. Ik besloot lekker te douche, want mijn bad bevalling had ik al op zij moeten zetten, dat kon niet in het WKZ. Het was kwart over 1 toen ik onder de douche stapte, en na 10 minuten was ik er alweer uit. De weeën zetten door en waren zo niet chill op te vangen onder de douche, en al helemaal niet op dat harde plastic stoeltje wat er hing! Mijn man hielp me weer in bed en op dat moment vergat ik ook alles. Ik had een mooi shirt mee genomen om in te bevallen etc maar ik wilde alleen in m'n veel te grote onderbroek op bed;)

Om 2 uur kwam de verloskundige weer even kijken hoe het ging. Ik vond dit wel fijn want wist eigenlijk niet meer zo goed hoe dit allemaal goed moest komen. Ik had niet echt pijn maar fijn was anders. Ze luisterde eerst even het hartje en dat was prima, toen ze voelde zat ik op 6.5 cm. Ze besloot de vliezen te breken en toen ging het snel, de weeën volgde elkaar snel op, en om kwart voor 3 moest mijn man echt bellen. Ineens waren de verloskundige en de kraamhulp er. Ik moest op handen en knieën( ook al iets wat ik absoluut niet wilde van te voren) en het enige wat ik kon roepen was, ik wil dit niet, zo wil ik niet bevallen, haal me hier weg! IK DOE DIT NIET ZO!! Ik mocht toch weer draaien maar raakte toen de weg kwijt, mijn man moest me echt weer helemaal bij halen en sprak me streng toe! Op dat moment  om 3.25 zei de verloskundige je mag mee persen! Na een goede perswee riep ik, hoe vaak moet ik dit nog doen!!! Dat zien we wel zei ze, nog 1 of 2 keer. IK gaf alles wat ik kon en om 3.32 was onze allerliefste Dex Jacab daar!! Wat een wondertje, zo zo mooi, man man heeft hem aangepakt en dat was zo bijzonder. Hij werd op mijn buik gelegd en keek me meteen met z'n oogjes aan, zo dus jullie zijn mijn ouders leek hij te denken! Gelukkig kwam toen ook heel snel mijn placenta en heeft de verloskundige 2 hechtingen gezet zodat het mooi zo blijven. Eigenlijk heb ik hier niets van mee gekregen. Ik kon alleen maar kijken, kijken naar mijn nieuwe liefde!

Na een poosje zo samen te hebben gelegen kwamen ze even de controles doen. Het eerste wat opviel waren 'n grote voeten! Hij deed het eigenlijk allemaal heel goed, ik heb even heerlijk gedoucht en om half 6 kregen we te horen dat we onze spullen mochten pakken, om half 7 reden we het ziekenhuis weer uit, en om 7 uur stonden we voor de deur. "nou niemand zal wel gemerkt hebben dat we weg zijn geweest lachten we nog"

Daar zaten we dan, om 7 uur ' s morgens samen op de bank met een kersverse baby, en nu...

De kraamzorg kwam pas om 9 uur, daarover later meer.