Dat dragen hè... Da's toch zo fijn!

Ik zit dit te typen terwijl ik mijn kleine meisje van ruim 4 maandjes in de draagdoek op mijn buik heb. Mijn lieve meisje is geveld door vermoedelijk het RS-virus, maar ze doet het gelukkig nog goed genoeg om het thuis uit te kunnen zieken. En zoals ieder ziek kindje heeft ze veel behoefte eraan om dicht bij je te zijn en wat is er nu fijner dan om haar lekker dicht bij je te hebben in de draagdoek? 

Ik ben sowieso helemaal fan van mijn draagdoeken. Het is zo fijn om mijn meisje zo dicht bij me te kunnen hebben, haar adem te horen, haar geluidjes te horen, te luisteren naar het gesabbel op haar duimpje. Vanaf dat ze geboren is, heb ik haar al veel gedragen. En toen ze met 11 dagen oud in het ziekenhuis belandde met streptokokken, was ik alleen maar meer blij dat ik een draagdoek heb. Juist op die momenten dat ze mama het hardst nodig had, heb ik haar bij me kunnen nemen in de geborgenheid van mijn doek. Zo raakt ons meisje helemaal veilig en vertrouwd gehecht aan ons.

Ik vind het jammer dat ik er niet eerder achter was gekomen met onze twee jongens, want ik weet zeker dat zij er ook heel veel baat bij zouden hebben gehad. Overal waar ik kom en ze zien dat ik haar zo lekker in de doek bij me heb, wordt er alleen maar lovend gereageerd. En ik probeer zo veel mogelijk uit te leggen aan mensen om mij heen hoe fijn dit wel niet is. Ik stuur ze door naar de facebookgroep 'Draagpraat' waar nog meer enthousiaste draagmama's zitten en zo heb ik al heel wat mama's om mij heen aan het dragen gekregen. Onze kinderwagen heb ik al die tijd nog geen één keer gebruikt. Als ik naar buiten ga, heb ik haar liever in de doek bij mij dan op zo'n afstandje in de koude kinderwagen. 

Dicht bij mama (of papa!), veilig en vertrouwd...
Dit zou toch bijna ieder kind wel fijn vinden?