Dan kom je thuis en wat NU??

Om 12 uur krijgen we het seintje dat we lekker naar huis mogen. Heerlijk nu kan het genieten echt gaan beginnen. Eerst bellen we nog even de kraamzorg om door te geven dat het zover is. Helaas krijgen we de mededeling dat het erg druk is en dat er eind van de middag iemand langs komt om alleen even op te starten en dan kijken we morgen weer verder. Oeps... dat is even slikken. Kunnen we dit wel samen dan. Gelukkig is manlief erg nuchter en zegt " natuurlijk lukt dat! " nou vooruit dan maar op naar huis.

Onderweg in de auto benauwd het me wel, hebben we alles wel helemaal op orde thuis en zijn er genoeg spullen gekocht. Ik had vooraf allemaal adviezen gekregen koop niet teveel kleertjes want je gaat nog een hoop krijgen. Dit heb ik dan ook niet gedaan. Achteraf blijkt dat we echt te weinig in een klein maatje hebben. Dus manlief mocht de volgende dag op pad om te shoppen en dit ging hem gelukkig goed af!!

Eenmaal thuis aangekomen halen we de kleine meid van de achterbank en stappen als kersverse ouders het huis binnen. In de tijd dat wij in het ziekenhuis waren hebben mijn schoonouders het huis versierd. SUPER LIEF!!! Hier had ik echt niet aan gedacht, we hadden tijdens de inleiding in het ziekenhuis nog even snel een opblaas ooievaar besteld dat was dan wel weer genoeg. Nooit aan gedacht dat zo'n ding aan de buitenkant van het raam moet en onze woonkamer 1 hoog is. Dus die heeft uiteindelijk nooit gehangen. 

Wat voelt het gek om nu niet meer met zijn tweetjes te zijn. Ik moet van manlief lekker op bed gaan liggen. Hoezo vraag ik nog ik voel me prima. Maar doe toch wat er gevraagd wordt. Een uurtje later ongeveer komt er iemand van de kraamzorg langs. Een oudere dame. De klik is er nog niet gelijk maar ach.... ze is er toch maar een week denk ik nog. Nadat ze alles een beetje heeft uitgelegd vertrekt ze weer en laat ons alleen achter. Oké en nu dan??? Wat moet ik nou doen als ons meisje begint te huilen en niet meer stopt, of als ze niet wil drinken of niet wil slapen. Allemaal vragen schieten door mijn hoofd. Gelukkig komt daar manlief weer om mij rustig te krijgen. Alles komt goed zegt hij steeds. Nadat opa 's middags nog even is langs geweest om zijn kleindochter te bewonderen merk ik pas dat ik best een beetje moe ben. Ik leg Feline in haar wiegje en probeer even te rusten. De rust kan ik niet vinden, maar blijf toch even lekker liggen. 

Na 2 uurtjes ben ik er wel klaar mee met op bed liggen en ga lekker beneden op de bank zitten. We hebben afgesproken dat we er vannacht om de beurt uitgaan. Eigenlijk is Feline al die tijd rustig geweest en gaf netjes aan wanneer ze honger had om vervolgens weer te gaan slapen. Dit moet helemaal goed komen toch? Om 22.00 uur vinden we het genoeg voor vandaag en besluiten we lekker te gaan slapen. Maar zoals ook altijd het geval in mijn buik was is dit precies het tijdstip waarom de kleine meid lekker druk was. Ook nu is dit het geval en ze zet het op een schreeuwen om de eerst volgende 2 uur niet meer stil te worden. Ik raak lichtelijk in paniek als ze na 2 uur gillen nog niet stil is en denk als dit de aankomende maanden ook zo gaat worden het lange nachten. Gelukkig valt ze na de volgende fles in slaap en kan ik ook even een paar uurtjes meepakken. Na 4.5 uur slapen komt ze pas weer voor een volgende voeding. Dat is iedere val mooi meegenomen. Toch nog een beetje rust kunnen pakken.

Rond 9 uur staat de kraamzorg weer voor de deur. In mijn volgende blog zal ik jullie vertellen hoe deze week is verlopen.