4 jaar geleden
Brief aan mijn dochter. #1
Tijdens mijn zwangerschap schreef ik brieven aan het meisje in mijn buik. Nu zij geboren is lees ik deze terug en besef ik mij hoe mooi het is dat ik deze woorden op papier heb gezet.
Tranen lopen langs mijn wangen als ik de brieven lees die ik naar jou schreef toen jij nog in mijn buik zat. Mijn verlangen naar jou was zo groot, ook al was je eigenlijk heel dicht bij mij. Wat zou ik graag nog héél even terug gaan naar de tijd dat ik hoogzwanger op de bank zat 's avonds. Doodmoe. Maar wel met jou in mijn buik. Jouw nét iets te harde schopjes tegen mijn ribben. Hoe jij elke avond wakker werd zodra ik wilde gaan slapen.
Mama heeft van te voren nooit beseft wat jij zou doen met mij. Hoeveel jij mij zou veranderen. Hoe ik een grote muur om mij heen had gebouwd. Het maakte mij allemaal niet zoveel uit wat mensen deden en zeiden. Toen kwam jij. Muur weg.
Jij bent de reden dat mama opstaat in de ochtend. Jij bent de reden dat mama keihard werkt zodat ik jou kan bieden wat jij verdient. Net zoals opa en oma voor mij hebben gedaan. Alles wat ik doe is voor jou. Ik hoop dat jij al je dromen waar mag maken en ik zal er alles aan doen zodat dat lukt. Jouw dromen zullen mijn dromen zijn.
Ik schreef jou toen jij 30 weken in mijn buik zat dat ik niet kon wachten tot ik jou kon laten zien hoe gek iedereen al op jou was. Maar het is nog beter dan ik ooit had verwacht. Wat een liefde mogen wij ontvangen van alle mensen om ons heen. Ik zag niet alleen mijzelf veranderen op het moment dat jij op deze wereld kwam, maar ook de mensen die het dichtst bij ons staan.
"Zo'n emo moeder" zou ik nooit worden, en kijk wat ze nu is... Een emo mama. Maar wel jouw emo mama en dat is het beste wat me ooit is overkomen.
Ik hou van jou kleintje.
X mama
