Borstvoedings - baby’s slapen niet door

Voordat ik deze blog überhaupt start en daarmee random mijn ervaring en meningen ga rondstrooien, wil ik een ding duidelijk maken. Ik heb mijn oudste zoontje 10 maanden lang keurig voorzien van de melk uit mijn eigen melkfabriek. Ook mijn jongste telg is inmiddels 12 weken lang rond en gezond op mijn eigen gefabriceerde witte goud. Maar of ik nou zo’n voorstander ben van borstvoeding? Nee. Voorstander van flesvoeding? Ook nee. Geitenmelk? Nee. Ik ben een voorstander van moeder zijn met je hart, en precies dat is wat ik deed. In deze blog lees je welke sprongetjes mijn hart maakte na het krijgen van onze kids.

Want jongens, of dames, wat een boel narigheid wordt er verspreid voor en door moeders. Het lijkt soms of moederend Nederland (en andere landen vast ook) het elkaar heel moeilijk wil maken door te laten zien hoe goed het gaat bij een ander. En laten we eerlijk zijn; ook ik plaats liever foto’s van een vrolijke peuter dan eentje schreeuwend op de grond, en ook mijn baby is schattiger als hij slaapt dan als hij krijst. Maar dat slapen? Dat maakte mij nogal eens onzeker.

Ons oudste zoontje had na zijn geboorte nogal wat kleine opstapelingen van probleempjes. Probleempjes die zijn start moeizaam liet verlopen, en waardoor ik uiteindelijk psychisch op hol sloeg. Borstvoeding geven leek me niet zo’n lekker idee. Ik had het zwaar met mijn herstel. Ons mannetje had het ook zwaar, en nuchter als ik ben begon ik toch aan het geven van borstvoeding. ‘Sommige dingen doe je niet omdat het leuk is, maar omdat het erbij hoort’ was mijn motto.....

Aii! Dat viel tegen. Hij bleek geen zuigkracht te hebben wat dus betekende dat ik aan het kolven sloeg. Alles deed ik dubbel op, dag in dag uit, zeker 2,5 maand lang. Kolven, direct voeden, 1,5u rechtop (achteraf koemelk allergie - maar toen dachten we reflux) half uurtje slapen, en repeat. Ik ging er aan onderdoor maar stopte niet. Iedereen probeerde me te vertellen dat wat ik deed  knap was. Of juist niet, want met flesjes kon je juist beter reguleren wat en hoe veel ze drinken. Die baby’s zouden meer tevreden zijn, en als hij dan toch al niet kon zuigen? ...

Toch zette ik, met enorm twijfels, door. Ergens tussen de drie en vier maanden kreeg ik hem met een tepelhoedje aan de borst, en uiteindelijk kon ook de sombrero in de kast. Fijn! Althans......... jammer dat hij niet doorsliep. Maar hey? Wat verwacht je? Hij heeft honger, want ik gaf borstvoeding en met pap gaat het beter! Dat hebben we geprobeerd, pap. Nou, mooi dat meneer dat niet dronk. Het was een flesje melk, drinken bij mama, of niks. We maakten er een combinatie van. Met acht maanden begon ik aan snuggles and dreams, want van slapen had ons mannetje geen kaas gegeten. Gelukkig was dat de oplossing.

En toen kwam er een broertje! Wát een fantastische ervaring! De kleine broer was een keurige a terme baby, lekker mollig en kerngezond. Vanaf dag 1 was hij een verademing. Ik besloot dus weer dat borstvoedingsavontuur aan te gaan, want nu zou alles makkelijker zijn. 

En dat was het. Althans? Ik wist niet dat het aanzuigen van melk in de begin weken hartstikke zeer deed? En oh, meneer dronk niet leeg omdat hij, zo bleek later, een te kort tongriempje had. Na een week of vier ging alles vanzelf. Hij groeide perfect, was tevreden, melde zich nauwelijks (dus verzadigd) en ik had nergens last van. Behalve dat hij, met name overdag, niet sliep. Uiteraard ging ik aan het googlen, want ik ben tenslotte een 2020 moeder, en vond vanalles. Maar het meest opvallend was dat ik veel terug las dat borstgevoedde vaby’s minder goed zouden slapen. Ze zouden op de helft van een voeding minder krachtig worden van de slaap en daardoor minder drinken en dus eerder wakker worden. En ook om me heen hoorde ik van moeders die flesjes geven (of gaven) dat die borstvoeding wel eens het slapen kon beïnvloeden. Ik werd onzeker. Bang bijna. Zou ik nu weeeeer maanden lang met een niet slapende baby zitten? Zou ik het in de hand werken? Was dit wel goed voor mijn gezin? En zo’n flesje is toch makkelijker....

Meerdere keren heb ik overwogen te stoppen. Ware het niet dat een mede mama, die inmiddels om andere redenen al gestopt was met die borstvoeding, maar wiens baby nagenoeg even oud is als de onze  in dezelfde periode dezelfde ‘problemen’ mee maakte. Ik vond steun. Niet in die voeding, maar in de dag door komen. De eerste weken waren zwaar. Heel zwaar. Onze peuter moest enorm wennen aan zijn broertje en dat kleine hoopje geluk klampte zich de hele dag door angstvalling aan mij vast. Wegleggen betekende drama en dus hing hij ofwel bij mij op de bank (je ziet het voor je, met een voedselpakket voor minimaal 2,5 uur om me heen, en een secuur gedrilde peuter die de weg naar de chocolade en wafels wist) ofwel in de draagzak. Ik kwam aan niets toe. Toch gingen de nachten zo gek nog niet in vergelijking met onze oudste. Hij sliep snachts keurig in zijn bedje en blokjes van zo’n 5 uurtjes. Na een voeding, die warm in mijn bed gegeven wordt, legde ik hem direct weg en al met als was ik maximaal 15minuten per voeding zoet. Zou het dan toch wel meevallen?

Inmiddels zijn we 12 weken opweg in het avontuur van 2 kinderen en kan ik niet anders zeggen dan dat het perfect gaat met ons! Onze nachten zijn lang (22-7.30 minimaal) en de dagen gestructureerd. Wat ik daarvoor gedaan heb? Mezelf ingelezen in wat slapen betekend voor zo’n kleintje en bepaalde technieken van andere moeders en snuggles en dreams toegepast. Of ik nog borstvoeding geef? Jazeker! Helemaal ‘doorslapen’ doet onze baby nog niet, maar meestal slaapt hij tussen 22 en 5 uur sowieso. Eigenlijk zette ik juist vanwege die nachten door, dan hoef ik lekker niet mijn bed uit voor die fles, maar koppel ik hem gewoon lekker warm in bed liggend even aan....

Ik vind het jammer dat ouders onderling zo graag hun manier opdringen, en ik vind het jammer dat ook ik me in onzekerheid liet brengen. Als moeder zijnde heb je het beste voor met je gezin  en kies je dat wat het beste voelt. BLIJF dat doen, voedt op zoals het goed voelt en geniet daar waar je daar ruimte voor vind. Maar mocht je twijfelen en je borstvoedingsavontuur op willen geven omdat je vermoed dat daar het slaapprobleem zit, dan mag je me best berichten (zie insta) om mijn ervaringen te beluisteren. Want mijn, borstgevoedde, baby slaapt keurig! En oh, ik wil ook best gewoon even naar je luisteren als je dat nodig hebt :-)

Lieve mama: je kunt dit, en je doet dit goed!

Liefs, Lucy