4 jaar geleden
Borstvoeding. Hoe kan iets dat zo natuurlijk is, zo moeilijk zijn.
Mijn lieve lieve lieve kleine Vigo. Ik schrijf dit met een bang hartje. Of nee een verdrietig hartje. Borstvoeding, wat een avontuur. Een niet zo evident avontuur voor ons zo bleek.. Ik moet dit schrijven omdat dit helend werkt en dit hartje heeft nood aan heling.
Als borstvoedende mama voel ik me half gelukt en half gefaald. Vooral het laatste blijft hangen. We begonnen deze reis op 11 september om 12u24, je werd meteen aangelegd en vond jouw weg naar mij. De eerste dagen gingen redelijk vlot, op 2 dagen stuwing na. Omdat je nog zo klein was viel je snel in slaap tijdens het drinken, dit betekende echter niet dat je voldaan was. Dus na 15minuten was je er weer. Dit ging zo door tot een voeding soms 1.5uur duurde. Voor een onwetende mama was dit lang, te lang. Ik was heel de dag door bezig met voeden en om die reden begonnen we met afkolven zodat papa ook eens een flesje kon geven. Een borstvoedingsvriendelijk flesje wel te verstaan.
Yes, dit was haalbaar en ik kon terug ademen.
Tot probleem nummer 2 de kop op stak. Je begon heel onrustig te worden bij het drinken en zette het vaak op huilen. Na contact te hebben opgenomen met een lactatiekundige bleek dat mijn productie niet voldoende was en jij hierdoor gefrustreerd werd. Dit hebben we snel kunnen verhelpen, maar toch bleef je onrustig. Een vroedvrouw, kinderarts en osteopaat later en we vonden geen medische verklaring voor jouw gedrag. Je bent een alert ventje en wil alle prikkels in je opnemen, onze eerste echte kennismaking met jouw persoontje was een feit.
Met pijn in het hart besloot ik om je overdag afgekolfde moedermelk te geven en in de ochtend, late avond en nacht bij mij te laten drinken. Dit liep een tijdje goed... Tot afgelopen nacht. Je weigerde mijn borst volledig en aanvaardde enkel jouw flesje. Dit doet mijn moederhart veel verdriet en het voelt als een persoonlijke afwijzing. Mijn doel om jou 3 maanden te voeden met mijn borst komt dichterbij maar lijkt op dit moment zo ver af.
Iemand vertelde mij dat bij het afsluiten van een hoofdstuk er zich weer een nieuw, veel leuker zelfs, aandient. Misschien is het tijd, tijd om los te laten en verder te lezen.
Lieve lieve lieve kleine Vigo, ons verhaal ging nog maar net van start.
Onvoorwaardelijke liefde,
Je mama.
Veermama
Op de stuwing in het begin na ging de borstvoeding bij mijn eerste bijna vanzelf. Of toch voor mij althans, want mijn oudste kreeg het steeds moeilijker door zware verborgen reflux en allergieën (reacties op sporen van mijn voeding in de borstvoeding). Ze onderbrak voedingen steeds vaker van de pijn, ondanks de voor haar gewicht hoogst toegelaten dosis maagzuurremmers. Toen ze 2 maanden oud was heb ik het opgegeven en zijn we overgestapt op hypoallergene anti-reflux pap, wat toch even verlichting gaf. In het begin wilde ze de fles niet, maar toen ze merkte dat ze minder pijn had bij het drinken van de ingedikte flesvoeding weigerde ze van de ene op de andere dag de borst volledig. Daarna is er nog een hele zoektocht gevolgd naar de juiste flesvoeding waar ze niet op reageerde, maar dat is nog een ander verhaal. Bij mijn jongste ben ik ineens begonnen met de anti-allergische flesvoeding die mijn oudste uiteindelijk als baby verdroeg, want de zware reflux en allergieën zit in de familie en in beide gevallen zag ik borstvoeding niet terug zitten. Het was een goede keuze, want de jongste had ook zware reflux en voedselovergevoeligheden, maar reageert gelukkig op veel minder verschillende voedingsmiddelen dan de oudste. Soms is borstvoeding gewoon niet de juiste voeding voor jouw kindje, maar gelukkig bestaan er tegenwoordig heel goede alternatieven als het niet lukt.
Onzekere mama
Ja bij mij is dit mn eerste kindje dus ik ken niet anders. Wel leuk te lezen dat ik niet de enige ben die dit meemaakt. Ik heb me er ook letterlijk en figuurlijk bij neergelegd;) live voedingen gebeuren enkel in het donker samen in bed. Die momentjes zijn me heilig en daar doe ik zl dat kolven en afwassen echt voor. Hopelijk kunnen we zo nog even voort doen. 3maanden is mn doel en alles daarna zijn mooie extra's!
emmetje86
Mijn eerste wilde alleen bij mij drinken en nooit afgekolfde melk, alleen maar poeder melk uit een fles. Nr 2 Heeft altijd moeilijk gedaan met drinken bij mij maar vind mijn melk uit fles geweldig. Hij is ook erg alert en aanwezig en dronk al snel alleen nog de avond/nacht en ochtendvoeding bij mij. Sinds dat hij zes maanden is alleen nog de ochtend, alleen op bed als het nog donker is. Bij enige vorm van prikkels is hij afgeleid. Ik heb me er bij neergelegd en kolf verder fulltime. Ik vind het wel jammer, maar hij kiest en dwingen heeft geen zin.
Onzekere mama
Ja het is een rollercoaster aan emoties! Wat knap dat je ondanks alles toch nog 3maanden hebt volgehouden. Hier ging het de voorbije nachten beter en hij wilde terug bij mij drinken. Hopelijk blijft het zo. Ik had wel echt behoefte om dit neer te schrijven want het zit diep, ik hoop nog te kunnen verder gaan tot 4 a 5maanden. We zien wel, dag per dag.