Borstvoeding bij Ziva

Vorige week was het de week van de borstvoeding en ik twijfelde of ik mijn verhaal wou doen maar deel het toch voor alle moeders die struggelen.

Ziva heeft namelijk de eerste zes á acht weken borstvoeding gehad. Ik wou het zo graag, ik wou het zo lang mogelijk vol houden. Had zelfs een goede kolf gekocht.

Goede BH's en zoogcompressen. Masseerde elke keer tijdens de voeding mijn borsten want wou echt geen borstontsteking zoals ik bij luuk met 41graden koorts op bed lag. Vroeg regelmatig tips aan mijn volgers, hierover heb ik ook een blog geplaatst op mamaplaats.

Maar Ziva had geen rust aan de borst. Ik had geen rust. Ik was moe. Ik was op. Zei was ontroostbaar. Slapeloze nachten en weinig energie! Ook had ik nog een peuter rond lopen/rennen die aan mij trok tijdens het voeden of aan Ziva haar benen trok, een autootje op haar hoofdje ging gooien van jaloezie. Hij daagde mij uit omdat ik mijn handen vol had aan Ziva en hij dus snakte naar (negatieve) aandacht. 

Frans zag ook dat ik er doorheen zat. Hij heeft mij zelfs 1 dag naar mijn ouderlijk huis gestuurd om 1 nacht even bij te tanken. In overleg met Frans heb ik toen nog veel afgekolfd overdag dat ik flesjes kon geven en dat Luuk, Ziva haar grote broer, mij kon helpen met flesje geven. Maar langzamerhand werd de productie steeds minder.

Ik heb het geaccepteerd. Het deed pijn maar ik ben gestopt. Ziva krijgt nu dus kunstvoeding! En groeit zo goed. Dus luister naar je gevoel en doe wat goed voelt.

Een blije mama is een blije baby 🤎