Borstvoeding

Bij het eerste bezoek aan de verloskundige worden er tientallen vragen op je afgevuurd; waar wil je gaan bevallen, hoe wil je gaan bevallen etc. en de vraag of je flessenvoeding wilt geven of borstvoeding. De meeste vrouwen reageren dan heel bescheiden met het antwoord: als het lukt wil ik borstvoeding geven.

Deze vrouwen gaan er dus al vanuit dat er een kans bestaat dat het niet lukt want je hoort tegenwoordig zoveel verhalen over niet genoeg melk, tepelkloven en borstontstekingen.

Meer dan de helft van de vrouwen stopt meteen na de kraamweek met borstvoeding want er zou niet genoeg melk zijn, het kind zuigt te hard, er ontstaan tepelkloven en het kost teveel energie.

Het vreemde is dat maar 2% procent van de vrouwen niet in staat is borstvoeding te geven door een lichamelijke afwijking. Waarom lukt het veel vrouwen dan niet om minimaal 6 maanden borstvoeding te geven? En er zijn maar enkele vrouwen die de aanbevolen 2 jaar halen.

Het antwoord op deze vraag vond ik in mijn omgeving en eerlijk gezegd heeft mij dit boos gemaakt. Het is voor iedereen duidelijk dat borstvoeding het beste is voor je kind en bijna alle vrouwen lezen tijdens de zwangerschap allerlei tijdschriften en boeken over de bevalling en de opvoeding.

Overal wordt beschreven dat borstvoeding het beste is, maar waarom staat er nergens wat men werkelijk kan verwachten? De realiteit is namelijk dat borstvoeding bijna nooit vanzelf gaat. Het is daarom van groot belang dat vrouwen worden geïnformeerd voordat ze gaan bevallen, zo verbaasd het mij dat maar weinig vrouwen van regel dagen hebben gehoord.

Je kind is een paar dagen oud en lijkt alleen maar aan de borst te willen en de kersverse moeders gaan zich afvragen of er wel genoeg melk is, ze worden onzeker want het kind blijft huilerig. De moeder vraagt het aan haar vriendinnen en al snel wordt er gezegd dat ze het beste kan bij voeden want dat heeft zij ook gedaan en toen werd haar kind wel tevreden.

De moeder neemt het advies over en met als gevolg dat het kind te weinig aan de borst wordt aangelegd waardoor er werkelijk een tekort aan  melk ontstaat waardoor er steeds meer wordt bijgevoed en de moeder stopt uiteindelijk met het voeden aan de borst en zij wordt dan ineens de vrouw met het verhaal dat ze kunstvoeding is gaan gebruiken omdat ze te weinig melk had.

Een andere moeder ondervindt problemen met tepelkloven waardoor het voeden pijnlijk wordt en uiteindelijk gaat ze met tegenzin voeden en gaat uiteindelijk over op kunstvoeding. Haar vriendin heeft een kind die na de voeding al snel weer komt voor een voeding, maar de moeder geloofd niet dat het kind weer honger kan hebben en gaat gebruik maken van een speen waardoor het kind gefopt wordt en de borst wordt te min gestimuleerd om nieuwe melk aan te maken waardoor de melk terug loopt en deze moeder zal uiteindelijk ook stoppen.

Hebben de andere groep vrouwen die het wel lukt om te blijven voeden dan gewoon geluk dat het wel lukt? Nee! Deze vrouwen hebben de moeite genomen om zich goed in te lezen tijdens de zwangerschap zodat ze precies weten wat er op ze afkomt. Er zijn verschillende manieren om het kind te kunnen aanleggen, niet alleen de houding is belangrijk maar ook de manier van aanhappen.

Deze vrouwen weten dat de babies niet ieder moment van de dag evenveel drinken en laten het kind gewoon hun gang gaan. Deze vrouwen weten ook dat er regeldagen komen waardoor het lijkt alsof het kind te min melk binnenkrijgt, maar in werkelijk is jouw eigen kindje de borst aan het stimuleren zodat er meer melk wordt aangemaakt want jouw kindje wilt lekker groot en sterk worden. Deze vrouwen weten ook dat tepelkloven het gevolg zijn van verkeerd aanleggedrag.

Kortom, wanneer een vrouw zegt dat ze borstvoeding wilt geven is het haar plicht om zichzelf zo goed mogelijk in te lezen zodat zij vol zelfvertrouwen aan de voedperiode gaat beginnen.

Ik ben zelf een trotse moeder van een prachtige dochter die bijna 10 weken oud is. Mijn dochter is te vroeg geboren en kon niet meteen aan de borst, maar ik ben meteen begonnen met kolven. In de kraamweek heb ik een borstonsteking gekregen, maar ik had heel veel melk.

Ik heb me laten helpen door een lactatiekundige met aanleggen. Vervolgens kregen ik en mijn dochter spruw door de antibiotica die ik had gekregen tegen de borstontsteking. Mijn dochter kreeg moeite met drinken waardoor het zeer pijnlijk voor ons beiden werd. De dokter gaf ons verkeerd advies, maar omdat ik goed voorbereid was heb ik meteen een lactatiekundige gebeld die ons goed heeft geholpen.

Ik weet dat borstvoeding niet makkelijk is en er zijn momenten dat ik zo moe was dat ik alleen nog maar wilde slapen, maar ik heb doorgezet en mijn dochter geniet er zo enorm van en ze groeit enorm snel!

Ik ben zeker niet anti-flessenvoedingmoeders, iedereen mag zelf beslissen hoe die zijn kind groot brengt, maar als je voor borstvoeding kiest dat moet je er wel 100% voor gaan.