Blog 8# de eerste dagen met ons meisje

Omdat het 10 november al half 11 was voor ik weer was opgelapt bleven mijn meisje en ik een nachtje in het ziekenhuis.Mijn ouders zijn die avond nog in het ziekenhuis geweest om te kijken naar hun eerste kleinkind, en te checken of alles goed was. Tja je kan het wel zeggen maar geloven doen ze het pas als ze het zien. Mijn schoonvader was op dat moment niet in staat zelf naar ons toe te komen i.v.m. een breuk. Hij was herstellende van een operatie voor het herstellen van deze breuk, en een 2e operatie,voor het verwijderen van een nier. Door zijn val is na onderzoeken namelijk gebleken dat hij een tumor in zijn nier had. Gelukkig waren ze er op tijd bij. We moeten er niet bij nadenken wat er gebeurt was als hij niet gevallen was.

De nacht in het ziekenhuis verliep boven verwachting goed. Ik heb redelijk geslapen en de tijden dat ik wakker was heb ik naar mijn meisje gekeken. Dat is gewoon genieten. Op een gegeven moment naar het toilet want tja zo'n infuus met zoutoplossing vult wel je blaas. Dat prikt, Ik heb dus daar flink op mezelf zitten foeteren want een baby'tje krijgen is erger hihi.

De ochtend erna zouden we naar huis mogen, maar eerst mocht ons meisje in bad. Wat is het leuk om te zien hoe zo'n klein mensje op alles reageert. daarna mocht ik me ook nog douchen en snel aankleden. Ondertussen was mijn mannetje er ook toen was het dus wachten op de ontslagpapieren. om 9 uur zat ik klaar om naar huis te gaan. Uiteindelijk waren we om half 4 thuis, dat zul je altijd zien in zo'n druk ziekenhuis,

Eindelijk thuis met ons meisje dus maar direct kennis laten maken met onze rotti. De was opslag verliefd, ik heb een tweede moedertje in huis. Vlak nadat we thuis waren kwam de kraamzorg. De eerste dag was er iemand anders dan de rest van de week maar beide waren het erg aardige en bekwame dames. We kregen een aantal do's en don'ts te horen en na een paar uur ging de kraamzorg weer. Wat is het heerlijk om als nieuw gezinnetje alleen thuis te zijn.

Van de kraamzorg had ik te horen gekregen dat ik niet te veel de trap op en af mocht, maar wat is te veel? Ik voelde me kip lekker dus trek dan de rem maar eens aan. Die rem kwam echter 2 dagen later. Toen kreeg ik last van de kraamtranen en heb ik in de tijden dat ik niet huilde alleen maar geslapen.

In het begin was ik bang dat ik door haar huilen heen zou slapen. Schijnbaar was onze rotti hier ook bang voor want als ons meisje huilde, huilde zij van onder mee. Mijn man sliep door alles heen, ikzelf was bij het kleinste zuchtje al wakker. Moederinstinct zullen we maar zeggen. 

De eerste dagen met de kraamzorg zijn gewoon omgevlogen. en wij hebben genoten als kersverse ouders. Vooral van ons meisje en onze beschermengel die ons meisje het liefst niet uit het oog verliest.

In mijn volgende blog zal ik vertellen over het einde van mijn verlof en ons meisjes eerste dag op het kdv.

Groetjes Nicky